Inspecteurs gaan tips en klachten onderzoeken.

De Arbeidsinspectie is een groot onderzoek begonnen naar illegaal werk via uitzendbureaus en loonbedrijven. Tot december 2005 bezoeken de inspecteurs ruim vijfhonderd van deze bedrijven. Daarnaast gaat de Arbeidsinspectie langs bij zo’n zeshonderd bedrijven waar naar verwachting veel uitzendkrachten werken of waar tips, meldingen, klachten of eerdere onderzoeksresultaten aanleiding geven om nader onderzoek te doen.

De Arbeidsinspectie controleert uitzendbureaus en handmatige loonbedrijven (intermediairs) door het hele land. Het zwaartepunt ligt op uitzendbureaus die niet zijn aangesloten bij overkoepelende organisaties. Voldoen zij niet aan de regels voor tewerkstelling van vreemdelingen, dan volgt direct een boete. Als het uitzendbureau bijvoorbeeld geen kopie heeft van het identiteitsdocument van een niet-Nederlandse uitzendkracht bedraagt de boete 1.500 euro. Ontbreekt een werkvergunning dan is de boete 8.000 euro per vreemdeling. Bij overtredingen gaat de Arbeidsinspectie ook langs bij de werkgever waar de uitzendkrachten aan het werk zijn. Die kan vervolgens dezelfde boetes krijgen. Als de Arbeidsinspectie het vermoeden heeft dat er sprake is van georganiseerde illegale arbeid dan wordt de Sociale Inlichtingen- en Opsporingsdienst ingeschakeld (SIOD).

Vooral bedrijven die veel laaggeschoold en productiewerk hebben, kunnen bezoek verwachten van de Arbeidsinspectie. Het gaat bijvoorbeeld om productiebedrijven in de metaal of houtverwerking. Bij dit soort bedrijven is de kans groot dat zij uitzendkrachten in dienst hebben. Op deze manier wil de Arbeidsinspectie de pakkans zo groot mogelijk maken. Door ook de bedrijven waar de uitzendkrachten zonder vergunning werken stevig aan te pakken, verwacht de Arbeidsinspectie dat de animo vermindert om in zee te gaan met malafide uitzendbureaus.

Het aanpakken van illegale arbeid is een van de speerpunten van de Arbeidsinspectie. Uitzendarbeid blijkt in de praktijk een zwakke schakel in het tegengaan van illegaal werk. Werkgevers zijn over het algemeen minder geneigd de identiteit van een uitzendkracht te controleren of na te gaan of een werkvergunning nodig is voor die persoon. Vaak gaan bedrijven ervan uit dat het uitzendbureau of loonbedrijf hiervoor gezorgd heeft. Ten onrechte, want het is wel degelijk ook de verantwoordelijkheid van de werkgever die de uitzendkracht inhuurt dat het papierwerk in orde is van de mensen die voor hem werken.

Een werkgever moet de identiteit van al zijn werknemers en ingeleend personeel controleren. Voor arbeidskrachten uit de nieuwe EU-lidstaten en van buiten de EU (die geen vaste verblijfsvergunning voor Nederland hebben) moet de werkgever in principe een tewerkstellingsvergunning hebben.


Bron: Ministerie van SZW