De jeugdwerkloosheid loopt sterk op. Niet gek dus, dat ruim acht van de tien Europese jongeren bereid is om voor werk naar het buitenland te verhuizen. Spaanse jongeren emigreren uit pure noodzaak maar al te graag voor een baan. Nederlandse jongeren zoeken vooral avontuur.

Dat blijkt uit onderzoek onder 10.651 studenten door StudentJob, de internationale zusteronderneming van uitzendorganisatie StudentenWerk, in zeven West-Europese landen. De belangrijkste vraag was in hoeverre zij bereid zijn om voor hun werk naar het buitenland te verhuizen

Nederlanders en Belgen blijven liever thuis
Nederlandse jongeren zijn het minst in om te emigreren voor een baan: de carrière speelt in geen van de andere landen zo'n kleine rol bij die beslissing als in ons land. In totaal geeft  73,1 procent van de Nederlandse jongeren aan het thuisland te willen verlaten voor een baan. De meesten zouden het dan vooral bovendien doen vanwege ‘het avontuur’.

Alleen onze zuiderburen zijn behoudender: met 66,5 procent potentiële emigranten bungelt België onderaan. Ook zijn Belgen en Nederlanders met respectievelijk 8,3 en 4,8 procent het meest risicomijdend.

Spanjaarden meest ambitieus en minst tevreden
Spaanse jongeren zijn het meest ambitieus. Van hen zegt 88,6 procent graag te willen werken in het buitenland. Ruim de helft van de emigranten in spé geeft als belangrijkste reden, dat zij ‘alles willen doen voor hun carrière’.

Dat is misschien niet erg verbazingwekkend, gezien het enorme banentekort in eigen land. Slechts 6,9 procent geeft aan tevreden te zijn met de huidige situatie; hiermee zijn Spaanse jongeren het minst tevreden van allemaal.

Jongeren denken niet in grenzen
Er zijn grote verschillen te zien tussen de verschillende Europese landen. Toch kan in het algemeen worden gesteld dat jongeren helemaal niet meer in grenzen denken. ‘Ze willen vooral een leuke en ambitieuze baan, en ze zijn daarvoor bereid om risico's te nemen’, aldus Julien Drewe, manager van StudentJob.

'Zelfs als dat betekent dat ze daarvoor hun vertrouwde omgeving moeten achterlaten. Hun levenssituatie laat dit veelal ook makkelijk toe; ze hebben meestal nog geen gezin of kinderen’.