Steeds meer bedrijven openen een vestiging in de virtuele wereld Second Life. Vaak is het resultaat een leeg virtueel kantoor: geen personeel èn geen bezoekers in velden of wegen te bekennen. En voor de doodse wereld die overblijft (Second Loneliness) komt een bezoeker niet snel terug. Randstad heeft vorige week een virtueel uitzendbureau geopend in Second Life. Waar veel bedrijven hun aanwezigheid in de Second Life vooral gebruiken als marketingstunt, lijken uitzendkrachten en werkgevers daadwerkelijk zaken te kunnen doen in de nieuwe Randstad-vestiging. Met een website zijn organisaties 7 dagen per week, 24 uur per dag geopend. Zonder dat de aanwezigheid van medewerkers noodzakelijk is die 24 uur per dag letten op de bezoekers van de site. Voor een succesvolle vestiging in Second Life is echter meer nodig. Second Life gaat uit van daadwerkelijke interactie; bezoekers verwachten dat ze vragen kunnen stellen en direct een antwoord krijgen. Uitzendbureau Randstad geeft er blijk van dit te begrijpen. Randstad experimenteert met Second Life omdat dit soort virtuele werelden "mogelijk uitkomst bieden op de behoefte van veel werkzoekenden aan meer persoonlijke interactie op internet", aldus het persbericht. Op de zaterdagmiddag dat Personeelslog een kijkje ging nemen bij Randstad Second Life, waren er verschillende Randstad-medewerkers èn bezoekers. In een gesprekje met één van deze medewerkers bleek de vestiging zaterdag zelfs tot 22.00 uur 's avonds met personeel bemensd. Bedrijven die een vestiging in de virtuele wereld hebben, komen erachter dat deze personeel nodig heeft, net zo als een gewoon, fysiek kantoor. Deze medewerkers besturen vanachter de computer een virtueel figuurtje, heten bezoekers welkom en beantwoorden hun vragen. Randstad Second Life bemiddelt voor deze nieuwe functies. Het uitzendbureau dat al meer dan twintig Second Life-vacatures te vervullen heeft, zet daarvoor ook de internetsite virtuele banen in. Zo zoekt het uitzendbureau een virtuele hostess ("Amber") voor het ABN AMRO-kantoor in Second Life. Randstad verwacht via Second Life in contact te komen met de moeilijk bereikbare doelgroep van hoogopgeleide jonge professionals. Bovendien wil het bedrijf ervaring opdoen met een driedimensionale internetomgeving. In samenwerking met de Vrije Universiteit laat Randstad ook wetenschappelijk onderzoek doen in Second Life. Zo wordt bijvoorbeeld onderzocht of werknemers in een virtuele wereld anders worden beoordeeld dan in het dagelijkse leven. Een vraag van Personeelslog: Als Second Life een vorm van persoonlijke communicatie is, accepteren bezoekers dan dat achter één virtuele hostess een heel team met anonieme parttimers schuil gaat? Of is het geloofwaardiger als elke medewerker een eigen figuurtje ("avatar") krijgt met een eigen naam? Net zoals in First Life? Lees ook: Nederlandse recruiters struinen virtuele 3D-wereld af Ook voor virtuele werving zijn echte recruiters nodig
Steeds meer bedrijven openen een vestiging in de virtuele wereld Second Life. Vaak is het resultaat een leeg virtueel kantoor: geen personeel èn geen bezoekers in velden of wegen te bekennen. En voor de doodse wereld die overblijft (Second Loneliness) komt een bezoeker niet snel terug.
Randstad heeft vorige week een virtueel uitzendbureau geopend in Second Life. Waar veel bedrijven hun aanwezigheid in de Second Life vooral gebruiken als marketingstunt, lijken uitzendkrachten en werkgevers daadwerkelijk zaken te kunnen doen in de nieuwe Randstad-vestiging.
Met een website zijn organisaties 7 dagen per week, 24 uur per dag geopend. Zonder dat de aanwezigheid van medewerkers noodzakelijk is die 24 uur per dag letten op de bezoekers van de site. Voor een succesvolle vestiging in Second Life is echter meer nodig. Second Life gaat uit van daadwerkelijke interactie; bezoekers verwachten dat ze vragen kunnen stellen en direct een antwoord krijgen.
Uitzendbureau Randstad geeft er blijk van dit te begrijpen. Randstad experimenteert met Second Life omdat dit soort virtuele werelden "mogelijk uitkomst bieden op de behoefte van veel werkzoekenden aan meer persoonlijke interactie op internet", aldus het persbericht.
Op de zaterdagmiddag dat Personeelslog een kijkje ging nemen bij Randstad Second Life, waren er verschillende Randstad-medewerkers èn bezoekers. In een gesprekje met één van deze medewerkers bleek de vestiging zaterdag zelfs tot 22.00 uur 's avonds met personeel bemensd.
Bedrijven die een vestiging in de virtuele wereld hebben, komen erachter dat deze personeel nodig heeft, net zo als een gewoon, fysiek kantoor. Deze medewerkers besturen vanachter de computer een virtueel figuurtje, heten bezoekers welkom en beantwoorden hun vragen.
Randstad Second Life bemiddelt voor deze nieuwe functies. Het uitzendbureau dat al meer dan twintig Second Life-vacatures te vervullen heeft, zet daarvoor ook de internetsite virtuele banen in. Zo zoekt het uitzendbureau een virtuele hostess ("Amber") voor het ABN AMRO-kantoor in Second Life.
Randstad verwacht via Second Life in contact te komen met de moeilijk bereikbare doelgroep van hoogopgeleide jonge professionals. Bovendien wil het bedrijf ervaring opdoen met een driedimensionale internetomgeving. In samenwerking met de Vrije Universiteit laat Randstad ook wetenschappelijk onderzoek doen in Second Life. Zo wordt bijvoorbeeld onderzocht of werknemers in een virtuele wereld anders worden beoordeeld dan in het dagelijkse leven.
Een vraag van Personeelslog: Als Second Life een vorm van persoonlijke communicatie is, accepteren bezoekers dan dat achter één virtuele hostess een heel team met anonieme parttimers schuil gaat? Of is het geloofwaardiger als elke medewerker een eigen figuurtje ("avatar") krijgt met een eigen naam? Net zoals in First Life?
Lees ook:
Nederlandse recruiters struinen virtuele 3D-wereld af
Ook voor virtuele werving zijn echte recruiters nodig