Peter Oomen over de onmogelijkheid van een echte romantische liefde op de werkplek.

Peter Oomen is psycholoog en organisatie-adviseur.

Het komt steeds vaker voor dat ik bij het oplossen van problemen in de samenwerking stuit op mensen met een (stille) verliefdheid. Soms is er sprake van jaloezie, dan weer eens een hanengevecht of een zwanenzang om hoe de liefde verloren ging. Maar al te vaak is er sprake van verbittering of zelfs haat, die de professionele communicatie in de weg staat.

Een onschuldige verliefdheid kan grote gevolgen hebben. Zo groot dat conflictbemiddeling en mediation nauwelijks resultaat hebben. De emoties lopen soms zo hoog op, dat harde gescheiden terreinoplossingen of ziekte de enige uitweg zijn. Men wil niet meer op één kamer of een van beiden meldt zich ziek: overspannen naar huis als enige uitweg. Vaak worden mensen overgeplaatst. Soms leidt het tot dure vertrekregelingen.

Hoe zou het komen dat de liefde tegenwoordig een belangrijkere rol speelt op de werkvloer? Laat men de gevoelens tegenwoordig meer de vrije loop en voegt men de daad bij het gevoel? Staan er geen sancties meer op dergelijke emotionele uitstapjes en staan ze goed op je informele CV? Of is het niet anders dan voorheen maar nemen meer mensen mij in vertrouwen over deze hoogstpersoonlijke zaken?

Volledige overgave aan het werk
Het is duidelijk dat de scheiding tussen werk en privé vervaagt. Bedrijfsculturen en trainingsprogramma’s verwachten de ontwikkeling van de gehele persoon en volledige overgave aan het werk. Emoties heb je nodig om anderen te motiveren en te bezielen, “treed buiten je comfortzone”. Overgave is een voorwaarde voor succes. Geen remmen op je gevoel, je moet authentiek overkomen. “Om mensen te houden, moet je van ze houden” zegt de manager van de Cup a soup reclame.

Natuurlijk maakt die benadering je werk tot een erg inspirerende gebeurtenis, waarin je veel van de eigen ambities en kwaliteiten kunt ontdekken en ontwikkelen. Werk wordt van geld verdienen veel meer jezelf manifesteren en worden wie je bent. In vergelijking met vroeger, toen men de emoties voor thuis hield en de ratio voor het werk, is het een hele vooruitgang. Werken met overgave in plaats van werken uit plichtsbesef. Fantastisch.

Een bijkomend verschijnsel is wel dat dan de gevoelssluizen openstaan. Het delen van intense ervaringen: samen een deadline halen, samen een concurrentiestrijd winnen, samen belangrijke maatschappelijk doelen realiseren of juist samen in iets falen, het schept hoe dan ook een sterke band. Als je dan ook nog lange dagen maakt en de weerstand wat lager wordt dan schiet je vol, verlang je naar nabijheid, dan wil je ook emotioneel en lichamelijk dichterbij. “Daar is niks mis mee als de kwaliteit van het werk er maar niet onder lijdt”, spreekt dan de communis opinio.

Mijn advies is ‘handen thuis’
Mijn advies is: begin er niet aan, handen thuis, je carrière lijdt er onder. Ik schrik ervan hoe normatief ik hierover schrijf. Het zijn vermoedelijk de normen van de procesbegeleider die waakt over de effectieve en transparante communicatie in organisaties en die is hier in het geding. Hoe dan?

Andere collega’s beginnen het een en ander te merken en weten niet hoe ze erover kunnen praten. Meestal zoeken ze dan een ander om die onvrijheid op te lossen, en het roddelen krijgt een stevige impuls. Je gedrag wordt niet meer als functioneel en vrij waargenomen, maar als gedreven door de voorkeuren van je hart. Je loopbaan lijdt er onder omdat je het werk een minder hoge prioriteit geeft dan je gevoelsleven.

In hiërarchische relaties past al helemaal geen liefde. Je kunt iemand waar je verliefd op bent (geweest) niet beoordelen en een beoordeling van je (ex-)geliefde roept verwarring op. Uiteindelijk wordt de relatie toch niets, doordat de liefde zo situatiegebonden is en dat leidt tot negatieve emoties als rancune, gemis of polarisatie. Zin of overgave in je werk heb je dan al helemaal niet meer.

Organisaties zijn geen plek voor de romantische liefde. Wel voor zielsverwantschap, wederzijdse uitdaging en bezieling tot prestatie, waardevrije confrontatie op inhoud en gedrag. Het werk moet met overgave worden gedaan, alleen dan leidt het tot maximale resultaten en tevredenheid.

Word dus verliefd op je werk en niet op je collega.


Voor meer informatie over Peter Oomen, kunt u op de link onder dit artikel klikken.