Een werkgever mag van een werknemer niet eisen dat deze iemand de hand schudt. Dit advies van de Commissie Gelijke Behandeling is voor minister Rita Verdonk reden om de Commissie op te heffen. Niet alleen in verkiezingstijd schudt deze VVD-politica graag handen. Een weigering van een imam om haar met een hand te begroeten, heeft zij destijds hoog opgenomen. De minister van integratie zag hierin een ontkenning van de normen en waarden zoals die in Nederland gebruikelijk zijn. De handen-kwestie is voor haar een symbool voor een mislukte integratie. Terug naar de Commissie Gelijke Behandeling. Allereerst de nuancering. De CGB is een onafhankelijke commissie die op basis van klachten beoordeelt of de gelijkebehandelings-wetgeving is overtreden. De oordelen van de Commissie zijn echter niet meer dan een advies. Als een klager daadwerkelijk zijn recht wil halen, moet hij of zij naar de rechter. Kortom: waar hebben we het over? Aan de andere kant lijken de adviezen van de Commissie weleens van een andere planeet te komen. Deze wereldvreemdheid blijkt ook uit de antwoorden van de Commissie op veel gestelde vragen rondom het handen schudden. Lees even mee. Vraag: Handen schudden is toch de norm voor begroeten? Antwoord: De CGB laat zich niet uit over de vraag of handen schudden de norm is. De CGB vraagt de gemeente Rotterdam na te gaan of het voor de uitoefening van de functie noodzakelijk is dat handen schudden de norm is. En of er alternatieve vormen van begroeting zijn, waarbij sprake is van respectvol begroeten zonder onderscheid te maken tussen man en vrouw Vraag: Als Arabisch of islamitische kleding mensen afschrikt; dan is dat toch een reden om een sollicitant af te wijzen? Antwoord: Het kan best zijn dat mensen schrikken als ze mensen tegenkomen die anders zijn dan de mensen die ze gewoonlijk ontmoeten. Maar is uitgesloten dat zij na de eerste schrik ontdekken dat die ander een prima dienstverlener is? Is de enige manier om met de schrik om te gaan vermijden dat die ander er is? De CGB vraagt de gemeente na te gaan wat zij en de sollicitant zouden kunnen betekenen om schrikreacties te vermijden of hoe met schrik zou kunnen worden omgegaan. Principieel en vooral juridisch zal er best wel wat voor te zeggen zijn. Maar zijn dit soort antwoorden nou echt handig, bruikbaar in de praktijk?

Een werkgever mag van een werknemer niet eisen dat deze iemand de hand schudt. Dit advies van de Commissie Gelijke Behandeling is voor minister Rita Verdonk reden om de Commissie op te heffen.
Niet alleen in verkiezingstijd schudt deze VVD-politica graag handen. Een weigering van een imam om haar met een hand te begroeten, heeft zij destijds hoog opgenomen. De minister van integratie zag hierin een ontkenning van de normen en waarden zoals die in Nederland gebruikelijk zijn. De handen-kwestie is voor haar een symbool voor een mislukte integratie.

Terug naar de Commissie Gelijke Behandeling. Allereerst de nuancering. De CGB is een onafhankelijke commissie die op basis van klachten beoordeelt of de gelijkebehandelings-wetgeving is overtreden. De oordelen van de Commissie zijn echter niet meer dan een advies. Als een klager daadwerkelijk zijn recht wil halen, moet hij of zij naar de rechter. Kortom: waar hebben we het over?

Aan de andere kant lijken de adviezen van de Commissie weleens van een andere planeet te komen. Deze wereldvreemdheid blijkt ook uit de antwoorden van de Commissie op veel gestelde vragen rondom het handen schudden. Lees even mee.

Vraag: Handen schudden is toch de norm voor begroeten?
Antwoord: De CGB laat zich niet uit over de vraag of handen schudden de norm is. De CGB vraagt de gemeente Rotterdam na te gaan of het voor de uitoefening van de functie noodzakelijk is dat handen schudden de norm is. En of er alternatieve vormen van begroeting zijn, waarbij sprake is van respectvol begroeten zonder onderscheid te maken tussen man en vrouw

Vraag: Als Arabisch of islamitische kleding mensen afschrikt; dan is dat toch een reden om een sollicitant af te wijzen?
Antwoord: Het kan best zijn dat mensen schrikken als ze mensen tegenkomen die anders zijn dan de mensen die ze gewoonlijk ontmoeten. Maar is uitgesloten dat zij na de eerste schrik ontdekken dat die ander een prima dienstverlener is? Is de enige manier om met de schrik om te gaan vermijden dat die ander er is? De CGB vraagt de gemeente na te gaan wat zij en de sollicitant zouden kunnen betekenen om schrikreacties te vermijden of hoe met schrik zou kunnen worden omgegaan.

Principieel en vooral juridisch zal er best wel wat voor te zeggen zijn. Maar zijn dit soort antwoorden nou echt handig, bruikbaar in de praktijk?

Doorsturen: