Verzekeringsartsen moeten beter doorvragen naar de betekenis van ziekte voor werknemers in het dagelijks leven. Zo krijgen ze een beter beeld van hun mogelijkheden en beperkingen.

Verzekeringsarts Jerry Spanjer ontwikkelde een nieuw gespreksprotocol voor verzekeringsartsen. Het protocol wordt al gebruikt in de opleiding van verzekeringsartsen van uitkeringsinstantie UWV. Spanjer promoveerde 17 maart 2010 op dit onderwerp aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Verzekeringsarts bepalend voor hoogte uitkering
Werknemers die door ziekte hun werk niet meer kunnen doen, kunnen na twee jaar een WIA-uitkering aanvragen. Of de aanvraag wordt toegekend en voor hoeveel procent, hangt voor een groot deel af van de verzekeringsarts.

Deze baseert zijn oordeel op een medische diagnose en een gesprek met de cliënt. Spanjer ontwikkelde en onderzocht een nieuw gespreksprotocol, het Belastbaarheidsgericht Beoordelingsgesprek (BGB). Met het protocol kan de verzekeringsarts tot een meer consequente beoordeling van arbeidsongeschikten te komen.

Interpretatie voor dagelijkse praktijk
Artsen verschillen nauwelijks van mening over de medische diagnose, zo ontdekte Spanjer. Maar het beoordelen wat de diagnose in de dagelijkse praktijk voor iemand betekent, blijkt lastiger te bepalen. Om tot een meer consistente beoordeling te komen, moeten de verzekeringsartsen volgens Spanjer niet méér gegevens gaan verzamelen, maar die gegevens systematischer gaan interpreteren. Een training kan ze hierop voorbereiden.

Het belastbaarheidsgericht gesprek (BGB) is een min of meer gestructureerd gesprek waarin een aantal vaste onderwerpen op eenzelfde manier aan bod komt. Door gericht door te vragen naar voorbeelden en activiteiten, krijgt de arts een beter inzicht in wat de cliënt nog wel kan.

Beoordeling door meerdere artsen
Zeven van de acht artsen die met het BGB-gesprek werken, vinden het gespreksprotocol beter dan hun eigen, gebruikelijke beoordelingsgesprek. Wel verschillen de artsen nog vaak van mening over de vraag hoeveel uren per dag de cliënt kan werken.

Spanjer pleit er daarom voor om één cliënt door meerdere verzekeringsartsen te laten beoordelen. De cliënten zelf waren tevreden over het beoordelingsgesprek, dat ze gemiddeld beloonden met het rapportcijfer 7,7.