"De ondernemingsraad is alive and kicking", aldus de medezeggenschapsexperts Mark de Koning en Lex Wobma. In een pamflet proberen zij de traditionele somberheid te doorbreken die doorgaans over de medezeggenschap hangt. Zij doen dit door tien mythes door te prikken. Mark de Koning en Lex Wobma werken voor CursOR, een opleidingsinstituut voor ondernemingsraden. In hun pamflet "voor inspiratie en motivatie, tegen het gesomber en de klaagcultuur van OR-professionals" signaleren zij mythes over medezeggenschap. 10 medezeggenschapsmythes 1. De organisaties worden te complex voor ondernemingsraden 2. Ondernemingsraden houden zich louter bezig met operationele zaken, niet met strategische kwesties 3. Strategische kwesties zijn belangrijker dan operationele 4. De OR verliest zijn rol door nieuwe organisatievormen waarbij de macht steeds meer komt te liggen bij de aandeelhouders 5. Nieuwe vormen van participatie maken de OR overbodig 6. Ondernemingsraden zijn te weinig aantrekkelijk voor de achterban 7. De WOR (Wet op de Ondernemingsraden) voldoet niet meer en moet worden herzien 8. De OR wordt niet serieus genomen 9. OR-leden zouden te ‘dom’ zijn 10. Er zijn meer mislukkingen dan successen. Klaagzangen Als deze stellingen inderdaad niet waar zijn, waar komt dan het gesomber vandaan? De schrijvers van het pamflet hebben daar wel een verklaring voor. "Veel van de klaagzangen en het gesomber van genoemde professionals, staat in vakbladen of komt uitgebreid aan de orde op OR-vakbeurzen. Hier is sprake van een dubbele moraal. Meestal gaat het om het trainers en/of adviseurs die via dit soort vakbladen en beurzen heftig acquireren. Of het zijn deskundigen met andere commerciële of wetenschappelijke belangen." Achterban Ondanks hun harde werken hebben ondernemingsraden vaak de grootste moeite om hun achterban te interesseren. Vooral de kloof met jongere werknemers lijkt steeds groter te worden. En juist op deze trend die het bestaansrecht van ondernemingsraden ondergraaft, heeft ook het pamflet niet het antwoord. Misschien blijven veel ondernemingsraden nog te vaak hangen in muffe vergaderzaaltjes. De typische vergadercultuur uit de jaren '70 waarmee de medezeggenschap zo groot is geworden, past niet meer bij deze tijd. Het is daarom interessant om te zien hoe bijvoorbeeld de vakbonden langzamerhand experimenteren met nieuwe vormen van communicatie en acties die nieuwe generaties werknemers meer aanspreken. Met dank aan Eef Meijerink die aandacht aan dit onderwerp besteedde in de Personeelsnet Hyve.

"De ondernemingsraad is alive and kicking", aldus de medezeggenschapsexperts Mark de Koning en Lex Wobma. In een pamflet proberen zij de traditionele somberheid te doorbreken die doorgaans over de medezeggenschap hangt. Zij doen dit door tien mythes door te prikken.

Mark de Koning en Lex Wobma werken voor CursOR, een opleidingsinstituut voor ondernemingsraden. In hun pamflet "voor inspiratie en motivatie, tegen het gesomber en de klaagcultuur van OR-professionals" signaleren zij mythes over medezeggenschap.

10 medezeggenschapsmythes
1. De organisaties worden te complex voor ondernemingsraden
2. Ondernemingsraden houden zich louter bezig met operationele zaken, niet met strategische kwesties
3. Strategische kwesties zijn belangrijker dan operationele
4. De OR verliest zijn rol door nieuwe organisatievormen waarbij de macht steeds meer komt te liggen bij de aandeelhouders
5. Nieuwe vormen van participatie maken de OR overbodig
6. Ondernemingsraden zijn te weinig aantrekkelijk voor de achterban
7. De WOR (Wet op de Ondernemingsraden) voldoet niet meer en moet worden herzien
8. De OR wordt niet serieus genomen
9. OR-leden zouden te ‘dom’ zijn
10. Er zijn meer mislukkingen dan successen.

Klaagzangen
Als deze stellingen inderdaad niet waar zijn, waar komt dan het gesomber vandaan?
De schrijvers van het pamflet hebben daar wel een verklaring voor. "Veel van de klaagzangen en het gesomber van genoemde professionals, staat in vakbladen of komt uitgebreid aan de orde op OR-vakbeurzen. Hier is sprake van een dubbele moraal. Meestal gaat het om het trainers en/of adviseurs die via dit soort vakbladen en beurzen heftig acquireren. Of het zijn deskundigen met andere commerciële of wetenschappelijke belangen."

Achterban
Ondanks hun harde werken hebben ondernemingsraden vaak de grootste moeite om hun achterban te interesseren. Vooral de kloof met jongere werknemers lijkt steeds groter te worden. En juist op deze trend die het bestaansrecht van ondernemingsraden ondergraaft, heeft ook het pamflet niet het antwoord.
Misschien blijven veel ondernemingsraden nog te vaak hangen in muffe vergaderzaaltjes. De typische vergadercultuur uit de jaren '70 waarmee de medezeggenschap zo groot is geworden, past niet meer bij deze tijd. Het is daarom interessant om te zien hoe bijvoorbeeld de vakbonden langzamerhand experimenteren met nieuwe vormen van communicatie en acties die nieuwe generaties werknemers meer aanspreken.

Met dank aan Eef Meijerink die aandacht aan dit onderwerp besteedde in de Personeelsnet Hyve.