Meer arbeid en mantelzorg, minder persoonlijke ontwikkeling.

Economen van de Rabobank beschrijven in het Economisch Kwartaalbericht hoe ouderen zich van de maatschappij afwenden en vooral met hun eigen ontwikkeling bezig zijn. Als zij meer en langer maatschappelijk actief zouden zijn, hoeft de vergrijzing geen last voor de samenleving te betekenen. Ouderen hebben de oplossing voor het vergrijzingsvraagstuk dus in eigen handen.

De Rabo-economen willen nu eens niet de noodklok luiden over de vergrijzing. Ze willen juist aangeven dat onder ouderen veel potentieel aanwezig is om van de vergrijzing een succes te maken.

Volgens het kwartaalbericht zijn ouderen in de afgelopen jaren zijn steeds vroeger uit het arbeidsproces getreden. Een ongewenste ontwikkeling, omdat arbeidspotentieel, kennis en ervaring nodeloos verloren gaan. Als meer ouderen langer aan het werk blijven, is een groot deel van de personeelsproblemen al opgelost.

Zwitserlevengevoel
Over ouderen bestaat hier en daar negatieve beeldvorming. Maar dat roepen ouderen ook over zichzelf af, zo schrijft het kwartaalbericht, doordat ze zich terug trekken in hun 'Zwitserlevengevoel'. Ze richten zich vooral op persoonlijke ontplooiing en welzijn, bijvoorbeeld door theaterbezoek en reizen.

Door deze 'vrijblijvende' invulling van hun tijd hebben ouderen een meer in zichzelf gekeerde positie. Ook vervullen ze voor de samenleving als geheel een 'minder zinvolle rol dan mogelijk zou zijn', zo staat in het kwartaalbericht.

Vrijwilligerswerk
Ouderen doen zichzelf tekort door niet langer te participeren in het maatschappelijk leven. Zij zouden, na hun pensionering, meer moeten investeren in vrijwilligerswerk en mantelzorg. Een grotere maatschappelijke participatie van ouderen kan zo het beroep op professionele zorg terugdringen.

Oud worden komt met gebreken, maar beslist niet alle ouderen zijn hulpbehoevend. Zo kent maar liefst de helft van de mensen van tachtig jaar geen of slechts lichte beperkingen. Oud is dus niet hetzelfde als gebrekkig, aldus de Rabo-economen. Zo kunnen dus heel wat mensen, tot in lengte van jaren, een nuttige bijdrage aan de samenleving blijven leveren.