Goede werkgevers belonen en slechte bestraffen. Dat stelt CNV-voorzitter René Paas voor in zijn nieuwjaarstoespraak. In de CNV-visie zijn organisaties die gedeeltelijk arbeidsgeschikten, oudere werklozen of mensen met een bijstandsuitkering in dienst nemen, goede werkgevers. Deze moeten worden beloond door hen minder sociale premies te laten afdragen. Volgens het principe van "de vervuiler betaalt", moeten werkgevers die "maatschappelijk onverantwoord bezig zijn" dat volgens de CNV-voorzitter in hun portemonnee voelen. Want dat is volgens hem het enige waar deze werkgevers echt gevoelig voor zijn. De frustratie van Paas is te begrijpen. Terwijl er een miljoen werklozen aan de kant staan, weten sommige werkgevers van gekkigheid niet wat ze moeten doen om personeel aan te trekken. Jammer is alleen dat zijn oplossing zo weinig creatief is. Want hoe bepaal je of een organisatie een goede of een slechte werkgever is? Hoeveel gedeeltelijk arbeidsgeschikten en (oudere) werklozen moet een organisatie in dienst nemen om een goed rapportcijfer te krijgen? Meester, is het ook goed als ik oudere werknemers in dienst hou? Krijg ik dan bonuspunten? En als ik mijn werk zoveel mogelijk in China of India onderbreng, dan heb ik toch veel allochtonen in dienst? Levert dat ook een mooi cijfer op? Als Paas zijn zin krijgt, zie ik wetgeving op ons afkomen waarbij Pemba en de wet Samen verbleken. Deze goed bedoelde wetten hebben vooral de administratieve lasten verhoogd, in plaats van de werkgelegenheid voor gedeeltelijk arbeidsgeschikten en allochtonen. Met zijn beste bedoelingen komt het CNV nu ook niet verder dan strafregels voor alle werkgevers.

Goede werkgevers belonen en slechte bestraffen. Dat stelt CNV-voorzitter René Paas voor in zijn nieuwjaarstoespraak.
In de CNV-visie zijn organisaties die gedeeltelijk arbeidsgeschikten, oudere werklozen of mensen met een bijstandsuitkering in dienst nemen, goede werkgevers. Deze moeten worden beloond door hen minder sociale premies te laten afdragen.
Volgens het principe van "de vervuiler betaalt", moeten werkgevers die "maatschappelijk onverantwoord bezig zijn" dat volgens de CNV-voorzitter in hun portemonnee voelen. Want dat is volgens hem het enige waar deze werkgevers echt gevoelig voor zijn.

De frustratie van Paas is te begrijpen. Terwijl er een miljoen werklozen aan de kant staan, weten sommige werkgevers van gekkigheid niet wat ze moeten doen om personeel aan te trekken. Jammer is alleen dat zijn oplossing zo weinig creatief is. Want hoe bepaal je of een organisatie een goede of een slechte werkgever is? Hoeveel gedeeltelijk arbeidsgeschikten en (oudere) werklozen moet een organisatie in dienst nemen om een goed rapportcijfer te krijgen? Meester, is het ook goed als ik oudere werknemers in dienst hou? Krijg ik dan bonuspunten? En als ik mijn werk zoveel mogelijk in China of India onderbreng, dan heb ik toch veel allochtonen in dienst? Levert dat ook een mooi cijfer op?

Als Paas zijn zin krijgt, zie ik wetgeving op ons afkomen waarbij Pemba en de wet Samen verbleken. Deze goed bedoelde wetten hebben vooral de administratieve lasten verhoogd, in plaats van de werkgelegenheid voor gedeeltelijk arbeidsgeschikten en allochtonen. Met zijn beste bedoelingen komt het CNV nu ook niet verder dan strafregels voor alle werkgevers.

Doorsturen: