Een langdurig zieke werknemer kan kleinere werkgevers slapeloze nachten bezorgen. Ze moeten het salaris doorbetalen, werken aan re-integratie en ondertussen oplossingen zoeken om het werk door te laten gaan. Het is de bedoeling dat werkgevers (na een jaar) de re-integratie meer mogen richten op het ‘tweede spoor’ waarbij wordt gepoogd om de zieke werknemer aan het werk te krijgen buiten de organisatie. Daardoor kan de werkgever de zieke werknemer eerder vervangen. Het wetsvoorstel dat dit regelt, staat nu open voor internetconsultatie.
Dit is één van de punten uit het brede arbeidsmarktpakket waar de overheid, werkgevers en vakbonden afspraken over hebben gemaakt. Doel van dit deel van het pakket is om (vooral kleine en middelgrote) werkgevers meer armslag te geven om het werk door te laten gaan bij langdurige ziekte.
Iedereen krijgt de mogelijkheid om voor 24 november 2023 hier een visie te geven op de concepwet wijziging re-integratieverplichtingen in het tweede ziektejaar.
Vanaf tweede ziektejaar re-integreren bij ander werkgever
Als een werknemer langdurig ziek is, zorgt dit voor veel hoofdbrekens bij kleinere werkgevers. Nog los van de kosten, moeten zij ook van alles regelen om de werkzaamheden door te laten gaan. Dat is in kleinere organisaties veel lastiger te realiseren dan bij grote werkgevers. Want kleine en middelgrote werkgevers zijn nu eenmaal minder wendbaar als één van de werknemers langdurig uitvalt.
In het wetsvoorstel wordt daarom geregeld dat kleine en middelgrote werkgevers de re-integratie vanaf het tweede ziektejaar mogen richten op re-integratie in het tweede spoor, dus bij een andere werkgever. Zij krijgen die mogelijkheid alleen als in het eerste jaar aan de voorwaarden voor het afsluiten van het eerste spoor is voldaan. Daarvoor is schriftelijke toestemming nodig van de betrokken werknemer, of van het UWV.
Eerder duidelijkheid over vervangingsmogelijkheden
Door de wetswijziging krijgen zowel de werkgever als werknemer eerder duidelijkheid over het verloop van de re-integratie. De werkgever weet zo eerder tot welk moment de functie van de werknemer beschikbaar moet blijven voor terugkeer. Ook krijgt de werkgever eerder duidelijkheid over de mogelijkheid tot vervanging van de zieke werknemer.