Sinds 1 oktober 2006 hoeft een werknemer bij ontslag geen pro forma procedure meer te starten om in aanmerking te komen voor een WW-uitkering. De vereenvoudiging staat in de nieuwe Werkloosheidwet, waarmee ook de WW-duur korter is geworden.

Sinds 1 oktober 2006 hoeft een werknemer bij ontslag geen pro forma procedure meer te starten om in aanmerking te komen voor een WW-uitkering. De werknemer die instemt met het ontslag, of zich daarbij neerlegt, krijgt ook zonder protest een WW-uitkering. Die uitkering duurt wel een stuk korter dan voorheen. Met de regels is een, veelal onnodige, hobbel uit de ontslagprocedure gehaald. De vereenvoudiging staat in de nieuwe Werkloosheidwet, die onlangs is afgerond.

Na ontslag toetst het UWV niet meer of de werknemer die met het ontslag instemt, door eigen schuld de baan kwijtraakt. Om in aanmerking te komen voor een WW-uitkering gelden wel andere eisen die het UWV nog toetst.

Vereisten voor WW-uitkering
Dit zijn de eisen die gelden om voor een WW-uitkering in aanmerking te komen. De werknemer:

• is jonger dan 65 jaar;
• verliest minimaal vijf arbeidsuren per week (of de helft van de arbeidsuren bij een werkweek van minder dan 10 uur);
• krijgt de uren vanwege het ontslag niet doorbetaald;
• is beschikbaar voor de arbeidsmarkt;
• is niet ‘verwijtbaar’ werkloos’;
• moet in de 36 weken voor de eerste werkloosheidsdag minimaal 26 weken in loondienst gewerkt hebben.

Nieuwe regels verwijtbare werkloosheid
De regels voor verwijtbare werkloosheid wijzigen ook vanaf 1 oktober 2006. Een werknemer is verwijtbaar werkloos als hij of zij:

• zelf zonder acute noodzaak ontslag heeft genomen;
• wegens een zogeheten 'dringende reden' wordt ontslagen. Een ontslag wegens dringende reden kan bijvoorbeeld worden opgelegd wegens ernstige misdragingen, fraude of diefstal.

Het UWV beoordeelt of er inderdaad (geen) sprake was voor de acute noodzaak of een dringende reden. Het doet er daarbij niet toe of een werknemer op staande voet wordt ontslagen, want het UWV beoordeelt de verwijtbare werkloosheid alleen op de ontslaggronden, niet op de wijze van ontslag.

Hoogte en duur WW-uitkering wijzigt
Vanaf 1 oktober verandert ook de hoogte en de duur van de WW-uitkering. De eerste twee maanden is de uitkering iets hoger, maar daarna wat lager. De duur van de WW-uitkering is beperkt tot drie jaar en twee maanden. Dit zijn de nieuwe regels:

• De hoogte van de WW-uitkering wordt de eerste twee maanden 75% van het loon, en daarna 70% van het loon.
• Een werknemer die in de 36 weken voor de eerste werkloosheidsdag minimaal 26 weken in loondienst heeft gewerkt (de zogeheten ‘wekeneis’), krijgt recht op een loongerelateerde WW-uitkering van drie maanden. Nu is dit nog een uitkering ter hoogte van 70% van het minimumloon voor de duur van een half jaar.
• Voor een langere uitkering moet de werknemer in minimaal vier van de laatste vijf kalenderjaren over minstens 52 dagen loon hebben ontvangen (jareneis). Let op: Als een werknemer aan beide eisen voldoet, duurt de uitkering in maanden even lang als het arbeidsverleden in jaren. Bijvoorbeeld achttien jaar arbeidsverleden geeft recht op achttien maanden WW.
• Een WW-uitkering duurt op zijn hoogst nog maar 38 maanden (was vijf jaar).
• Een werknemer die op of na 1 oktober 2006 werkloos wordt en dan 50 jaar of ouder is, krijgt na de WW een uitkering ter hoogte van het sociaal minimum, zonder vermogenstoets: de IOW. Jongere werknemers hebben recht op een ‘gewone’ bijstandsuitkering, maar daarvoor geldt wèl de vermogenstoets. Dat kan inhouden dat zij eerst spaargeld moeten aanspreken of ‘hun huis op moeten eten’.
• Een werknemer hoeft niet langer te protesteren tegen zijn ontslag (voor meer hierover: zie boven).
• Het UWV kan besluiten dat een werknemer in bijzondere gevallen tijdelijk niet hoeft te solliciteren. Dat kan als:
• iemand voor een reïntegratietraject minimaal 20 uur per week vrijwilligerswerk doet;
• iemand zorgt voor zieke ouders, partner of andere naasten;
• er iets naars gebeurt in het gezin, zoals een sterfgeval of ernstige ziekte.