Van de 100.000 wsw'ers werken er nu 37.000 bij gewone werkgevers. Dat zijn er 2.500 méér dan het jaar ervoor.

 
Dat blijkt uit de cijfers over 2014 van Cedris, de koepel van sociale werkbedrijven.

Verdubbeling wsw'ers bij gewone werkgevers
Wsw'ers zijn mensen die vanwege een psychische, lichamelijke of verstandelijke beperking niet het minimumloon verdienen. Sociale werkbedrijven helpen ze met subsidie en begeleiding zoveel mogelijk aan de slag bij gewone werkgevers.

Ondanks de economische crisis wisten sociale werkbedrijven het aantal wsw'ers dat werkt bij gewone werkgevers de afgelopen jaren bijna te verdubbelen: 37.000 in 2014 ten opzichte van 19.000 in 2005. Vaak gaat het om detacheringen. Het formele werkgeverschap en de administratieve rompslomp ligt dan bij het sociale werkbedrijf, terwijl mensen aan de slag zijn bij een gewone werkgever.

Maak het werkgevers gemakkelijk
Volgens Cedris-voorzitter Job Cohen willen werkgevers best een wsw’er aan werk helpen, als je het ze gemakkelijk maakt: “Dat biedt hoop bij alle strubbelingen rondom de invoering van de Participatiewet, met bezuinigingen, bureaucratie en langdurige structuurdiscussies.”

Job Cohen: 'Sociale werkbedrijven sneden de afgelopen jaren fors in hun kosten. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen.”  Maar Cohen waarschuwt wel voor bezuinigingen van de Participatiewet die er aan komen, omdat sociale werkbedrijven die bezuinigingen niet kunnen opvangen. Gemeenten dreigen daarvan de dupe te worden, omdat zij voor de extra kosten opdraaien.

Best renderende opdrachten aanpakken
Cohen wijst erop dat gemeenten de financiële positie van hun sociale werkbedrijf wel kunnen versterken, door voldoende instroom uit de Participatiewet en een duidelijk takenpakket.

Zo kunnen sociale werkbedrijven continuïteit leveren aan werkgevers en opdrachtgevers. Dat biedt de uitgangspositie om scherpere tarieven te vragen en te kiezen voor de best renderende opdrachten.

MIS NIKS MEER: Schrijf je hier in voor de gratis HR-nieuwsbrief