De flexibilisering van het werk begint "zorgelijke vormen" aan te nemen. Dat is de mening van Paul Boselie, hoogleraar human resource management. In een interview in Het Financieele Dagblad wijst hij op op het gevaar van flexwerk.
De flexibilisering van het werk begint "zorgelijke vormen" aan te nemen. Dat is de mening van Paul Boselie, hoogleraar human resource management. In een interview in Het Financieele Dagblad wijst hij op het gevaar van de flex-reflex van bedrijven.
Het gaat hem daarbij niet alleen om de gevolgen die flexibel werk heeft voor werknemers. Volgens hem worden bedrijven door de doorgeschoten flexibilisering zelf op termijn kwetsbaar.
Het is u waarschijnlijk niet opgevallen, maar dit was De Week van het Onzekere Werk. Vakbond FNV heeft deze week een onderzoek gepresenteerd waarin de negatieve gevolgen van flexwerk voor werknemers werden benadrukt.
Het groeiende aantal flexwerkers hebben volgens vakbond FNV 'onzeker werk'. En alleen het krimpende aantal werknemers in vaste dienst heeft 'echte banen'.
"De rationaliteit van het flexibiliseren is zeer beperkt. Bedrijven volgen vooral de waan van de dag binnen hun sector. Zij kopiëren elkaar klakkeloos om kosten te besparen. Wat betekent dit over tien jaar? Ik zie weinig organisaties die daar nu al mee bezig zijn. Het is enorm kortzichtig", aldus Boselie in het FD.
Minder werknemers, minder maatschappelijke waarde
Door een snelle flexibilisering verliezen bedrijven binding met hun werknemers en neemt hun maatschappelijke waarde af, is de redenering van de Amsterdamse hoogleraar.
"Waardecreatie wordt gelijkgesteld aan aandeelhouderswaarde en dat kan ondernemingen ernstig beschadigen op lange termijn. Het voorbeeld van V&D bewijst dat. Familiebedrijven zoals SHV en Mars daartegen hebben niet alleen meervoudige einddoelen, maar ook meervoudige stakeholdermodellen. Zij zijn een sociaal systeem. Zij streven niet alleen economische, maar ook maatschappelijke waardecreatie na. De invloed van werknemers is daarbij heel belangrijk."
Groei door uitbreiding flexibele schil?
In de discussie over flexibilisering hebben de negatieve gevolgen voor bedrijven zelf weinig aandacht gekregen.
Nu de economie weer de goede kant opgaat, staan bedrijven voor de keuze: breiden ze uit door hun flexibele schil te laten groeien of nemen ze (ook) nieuw, vast personeel aan? Veel bedrijven zullen met het oog op de vergrijzing en ontgroening de kans willen grijpen om jonge werknemers aan zich te binden. Maar of dat nog in de vorm is van traditionele "echte banen"?