Om de Nederlandse arbeidsmarkt vlot te trekken, moet het onderscheid tussen vaste banen en flexwerk verdwijnen. Als het aan Aukje Nauta, bijzonder hoogleraar 'Employability in werkrelaties' ligt, gaat iedereen straks gedeeltelijk flexwerken.

Om de Nederlandse arbeidsmarkt vlot te trekken, moet het onderscheid tussen vaste banen en flexwerk verdwijnen. Als het aan Aukje Nauta, bijzonder hoogleraar 'Employability in werkrelaties' ligt, gaat iedereen flexwerken. Dat wil zeggen voor een deel van zijn of haar werkweek.

Er is weinig beweging op de Nederlandse arbeidsmarkt. Aukje Nauta spreekt van een groot probleem.
"Mensen met een vast contract blijven vanwege de zekerheid die dat biedt, zitten waar ze zitten; degenen met een los contract willen maar kunnen geen vaste dienstbetrekking krijgen en de werklozen en arbeidsongeschikten blijven noodgedwongen langs de kant staan", schrijft de bijzonder hoogleraar in een artikel voor de site Sociale Vraagstukken (Iedereen aan het flexibele werk).

Vastgeroest
De vastgeroeste arbeidsmarkt is niet alleen een probleem voor de flexwerkers en mensen die niet aan het werk komen. Ook voor veel werknemers met een vast contract is de huidige situatie niet ideaal.
Volgens Nauta zitten veel werknemers vast in hun vaste baan. Velen zijn ongelukkig in hun werk, maar komen toch niet in beweging. "Ze durven geen carrièreswitch te maken omdat ze bang zijn dat ze nergens anders aan de slag komen."

Inzetbaarheid vergroten
Nauta wil de strakke grenzen slechten die nu bestaan tussen werknemers met een vaste baan, de flexwerkers en de mensen zonder werk. Ze pleit ervoor dat de arbeidstijd en arbeidsinhoud van iedereen voor een deel flexibel wordt.
"Grote voordeel hiervan is dat alle werknemers de mogelijkheid krijgen om voor een deel van de tijd elders (op een andere afdeling of zelfs een ander bedrijf) te gaan werken en daarmee hun inzetbaarheid vergroten."

Flexpool
In het artikel noemt Nauta verschillende manieren hoe zo'n flex-vast concept kan worden ingevuld. Sommige werkgevers werken al voorzichtig op deze manier.
Zo noemt Nauta het voorbeeld van een metaalbedrijf dat soms niet voldoende werk heeft voor zijn acht lassers en daarom een samenwerking heeft gezocht met andere werkgevers, zodat bedrijven personeel aan elkaar kunnen uitlenen.

Een andere vorm is het opzetten van een "flexpool waar alle medewerkers van een verzameling bedrijven voor 10 à 20 procent van hun tijd aan deelnemen". "Uit die pool kunnen bedrijven putten om in hun al dan niet tijdelijke vraag naar arbeid te voorzien."
En natuurlijk kunnen werknemers ook zelf zoeken naar tijdelijke projecten die hun inzetbaarheid vergroten.

Experimenteren met parttime flexen
Met subsidies kunnen overheden de nieuwe flex-vast manieren om werk te organiseren, stimuleren. "Geef bijvoorbeeld subsidie aan een verzameling bedrijven zodat ze ook wajongeren en WSW-ers aannemen die vervolgens op een zelfde manier meedraaien in het flex-vast concept als 'gewone' medewerkers."

Maar ook zonder subsidies kunnen bedrijven en werknemers nu al experimenteren met parttime flexen. Werkgevers kunnen bijvoorbeeld afspraken met elkaar maken over het gedeeltelijk sharen van personeel.

Doorsturen: