Een zieke werknemer neemt heimelijk gesprekken op die zij heeft met haar verzuimbegeleider en draagt deze aan als bewijs in een ontbindingsprocedure. Mag dit zo maar?

De kantonrechter liet zich onlangs uit over deze vraag in een interessante uitspraak. BW7 Arbeidsjuristen voor Ondernemers licht de uitspraak toe.

Werknemer neemt stiekem gesprekken op
De werknemer is in september 2011 in dienst getreden op basis van een overeenkomst voor bepaalde tijd. Op 30 januari 2012 valt zij wegens ziekte uit. De arbeidsovereenkomst eindigt van rechtswege op 13 maart 2013. Maar de werknemer verzoekt de rechter om de arbeidsovereenkomst voor deze datum te ontbinden, omdat  voortzetten van de arbeidsovereenkomst tot schade aan haar gezondheid zou leiden.

Want de werknemer stelt dat de werkgever haar constant onder druk zet en daarom niet handelt als goed werkgever. Daardoor verergert de ziekte en wordt herstel belemmerd. Om dit aan te kunnen tonen neemt de werknemer stiekem gesprekken op die zij heeft met haar verzuimbegeleider, die in dienst is bij haar werkgever. De werkgever stelt echter dat werknemer hiermee de privacy van de verzuimbegeleider schendt. Het bewijs is daarom onrechtmatig verkregen en mag niet worden meegenomen, betoogt de werkgever

Waarheidsvinding belangrijker dan privacy
De kantonrechter stelt vast dat de verzuimbegeleider niet op de hoogte was van de opnames dus dat zij in ieder geval geen toestemming heeft gegeven voor het maken van opnames. De kantonrechter geeft aan dat het echter om zakelijke gesprekken gaat en dat er geen sprake is van een situatie dat privégegevens van de werknemer ongewenst worden vastgelegd. Het is immers de werknemer zelf die de gesprekken heeft opgenomen. Volgens de rechter is de ernst van de schending dan ook van beperkte betekenis.

De rechter stelt voorts dat het maken van de opnames een legitiem doel kon dienen en een geschikt middel was, nu partijen reeds eerder discussies hadden gevoerd over de inhoud van enkele gesprekken. Met de opnames wilde de werknemer deze discussies voortaan voorkomen. Waarheidsvinding werd door de rechter als zwaarder wegend geacht dan de privacybelangen van de verzuimbegeleider. De rechter neemt het bewijs dan ook mee in zijn beoordeling.

Hoogte ontslagvergoeding
Mede op basis van de opnames kent de kantonrechter werknemer een ontslagvergoeding toe met correctiefactor C=3. Volgens de kantonrechter heeft de werkgever namelijk in strijd met goed werkgeverschap gehandeld. Zo is de bedrijfsarts veel te laat betrokken geweest bij werknemer en werd het plan van aanpak opgesteld zonder bemoeienis van de bedrijfsarts.

Ook blijkt uit de opnames dat de verzuimbegeleider een medisch oordeel heeft gegeven, heeft aangedragen hoe de werknemer met haar ziekte zou moeten omgaan en heeft aangedrongen op een snelle terugkeer op de werkvloer. Ten slotte is gedreigd met een staking van de loondoorbetaling, zonder dat een oordeel bekend was van de bedrijfsarts over de medische beperkingen.

Lees hier de volledige uitspraak. Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met de helpdesk van BW7.