In de afgelopen 10 jaar heeft 16% van de Nederlandse werknemers te maken gehad met seksuele intimidatie op de werkvloer, vrouwen twee keer zo vaak als mannen. Voor slachtoffers is dit vaak een ingrijpende gebeurtenis met veel gevolgen voor hun werk en welzijn. Melden helpt wel, maar werkgevers weten vaak niet goed hoe ze hiermee om moeten gaan.

Het College voor de Rechten van de Mens liet onderzoek doen naar het effect van melden onder 2000 werknemers en 300 werkgevers. Hieruit blijkt dat dit wel helpt, maar zowel werknemers als werkgevers ervaren nog veel knelpunten.
De meeste slachtoffers doen overigens géén melding van hun negatieve ervaring, slechts 37% doet dat wel.

Werkgevers vinden meldingen lastig op te lossen
Werkgevers vermoeden vaak al dat er meer speelt dan ze zien of horen, maar vinden het lastig om problemen echt boven tafel te krijgen. Ook bij de klachtafhandeling ervaren zij knelpunten. Zo vinden zij het moeilijk om gesprekken met de betrokkenen te voeren, rekening te houden met alle belangen en tegelijkertijd te zorgen dat het gesprek indruk maakt op de dader.

Een ander probleem dat werkgevers signaleren is dat ze vaak pas laat op de hoogte zijn van de problemen – en dan is het moeilijker om nog tot een oplossing te komen.

Slachtoffers twijfelen of melden passend is
De belangrijkste reden voor slachtoffers om géén melding te doen, is de twijfel of de situatie daarvoor wel ernstig genoeg is. In de interviews met slachtoffers komt naar voren dat ze zich afvragen wat seksuele intimidatie precies is. Ook bij werkgevers spelen er soortgelijke vragen.

In het onderzoek omschrift een slachtoffer het als volgt: “Je voelt wel dat een soort onzichtbare grens is overschreden.” Maar toch blijft de vraag: Wanneer is sprake van leuk collegiaal contact met een grapje en wanneer wordt die onzichtbare grens overschreden? Zo vertelt een slachtoffer dat haar collega’s seksuele ‘grapjes’ maakten waren waar zij bij zat: over wat ze van plan waren met haar te doen.

Melden helpt, maar lost soms niet alles op
Een meerderheid van de slachtoffers die melding heeft gedaan van SI, geeft aan dat de melding het gewenste resultaat heeft gehad. Melden lucht op, de dader is aangesproken op het gedrag, en slachtoffers waarderen het ook dat het onderwerp is aangekaart binnen de organisatie of dat zij informatie hebben gekregen over de juiste vervolgstappen.

Maar er zijn ook knelpunten: daders die niet aangesproken worden, intimidatie die niet stopt of verandert van aard. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat seksuele intimidatie stopt maar andere pesterijen volgen. Ook zijn er melders die vervelende consequenties ervaren na hun melding.

Poster seksuele intimidatie op de werkvloer
Meer bekendheid geven aan de problematiek kan ervoor zorgen dat werknemers zich vrijer voelen om te melden. Daarom heeft het College in samenwerking met verschillende werkgevers een poster ontwikkeld voor op de werkvloer. Hierin staat wat seksuele intimidatie is en waar je terecht kunt als je het hebt meegemaakt.
Werkgevers kunnen de poster kosteloos bestellen of downloaden, bijvoorbeeld om te bespreken in het werkoverleg.

ZELF DOEN: 7 bouwstenen voor aanpak seksuele intimidatie