Waar begin jaren tachtig ontslagen werknemers moedeloos naar het arbeidsbureau sjokten en kranten kochten voor wervingsadvertenties, gaat het nu anders. De slimste werklozen laten tegenwoordig hun netwerk voor hen werken. Omdat de recessie daar eerder en harder heeft toegeslagen dan bij ons, zien we de beste voorbeelden in Amerika. Anoniem ontslagervaringen delen Ontslagen werknemers weten daar als geen ander hun (online) netwerk in te zetten. De Amerikaanse beoordelingssite Telonu geeft medewerkers de kans om anoniem alles te vertellen over het bedrijf waar ze werken en hun collega's. Sinds kort heeft de site een snelgroeiende rubriek ('Layoff Talk') waar ontslagen werknemers hun verhaal kwijt kunnen. Netwerk voor support Een ander initiatief op dit terrein is het Layoff Support Network. Ook hier kunnen werknemers hun frustraties kwijt over hun ontslag. Ze kunnen ervaringen delen, maar het blijft niet bij stoom afblazen. Er zijn ook vacatures en tips om een nieuwe baan te vinden en om zuinig te leven. Het initiatief voor deze site is genomen door twee werknemers die in hun omgeving de gevolgen van massa-ontslagen zagen en die in hun vrije tijd iets wilden doen voor de ontslagen werknemers. Cynisch genoeg, zijn beiden inmiddels ook slachtoffer van de recessie geworden, en hebben inmiddels alle tijd voor de site. JobAngels van Twitter Ook het relatief jonge Twitter, waar mensen via korte boodschappen (van maximaal 140 tekens) hun netwerk kunnen laten weten wat hen bezighoudt, blijkt interessant. Ontslagen werknemers ontdekken steeds meer de mogelijkheden om via hun Twitter-netwerk aan een nieuwe baan te komen. Neem bijvoorbeeld JobAngels, een idee van management-consultant en HR-blogger Mark Stelzner. Hij is actief op Twitter en heeft daar een netwerk ('followers') van zo'n 700 mensen, onder hen veel HR-professionals. Zijn filosofie: We kunnen samen veel doen voor ontslagen werknemers als we er ieder eentje onder onze hoede nemen. Binnen één maand had de berichtenstroom van JobAngels op Twitter méér dan 3.000 volgers. Het werkt heel simpel. Via Twitter wordt bekend gemaakt welk werk iemand zoekt. Daarnaast kunnen mensen zich aanmelden die willen helpen, bijvoorbeeld met hun netwerk in een specifieke sector. JobAngels brengt beide groepen bij elkaar. Inmiddels is JobAngels ook actief op netwerksites als LinkedIn en Facebook. Overigens kan het via Twitter nog simpeler. Een werkzoekende laat al zijn Twitter-contacten weten wat voor baan hij zoekt en vraagt hen om deze boodschap via Twitter (een 'tweet') weer door te sturen (een 'retweet') naar hun netwerk. Vacatures opvullen via eigen personeel Of deze nieuwe manier van werk zoeken ook daadwerkelijk resultaat heeft, moet de komende periode nog blijken. Als het werkt, zal deze vorm van netwerken ook kansen bieden aan werkgevers. Want bedrijven die nog steeds vacatures kunnen vervullen, zullen zo steeds makkelijker aan nieuw personeel komen. Via de netwerken van hun eigen werknemers. Lees ook: Sollicitanten vinden nieuwe wegen naar werkgevers.

Waar begin jaren tachtig ontslagen werknemers moedeloos naar het arbeidsbureau sjokten en kranten kochten voor wervingsadvertenties, gaat het nu anders. De slimste werklozen laten tegenwoordig hun netwerk voor hen werken.

Omdat de recessie daar eerder en harder heeft toegeslagen dan bij ons, zien we de beste voorbeelden in Amerika.

Anoniem ontslagervaringen delen
Ontslagen werknemers weten daar als geen ander hun (online) netwerk in te zetten.

De Amerikaanse beoordelingssite Telonu geeft medewerkers de kans om anoniem alles te vertellen over het bedrijf waar ze werken en hun collega's.
Sinds kort heeft de site een snelgroeiende rubriek ('Layoff Talk') waar ontslagen werknemers hun verhaal kwijt kunnen.

Netwerk voor support
Een ander initiatief op dit terrein is het Layoff Support Network. Ook hier kunnen werknemers hun frustraties kwijt over hun ontslag. Ze kunnen ervaringen delen, maar het blijft niet bij stoom afblazen. Er zijn ook vacatures en tips om een nieuwe baan te vinden en om zuinig te leven.

Het initiatief voor deze site is genomen door twee werknemers die in hun omgeving de gevolgen van massa-ontslagen zagen en die in hun vrije tijd iets wilden doen voor de ontslagen werknemers.
Cynisch genoeg, zijn beiden inmiddels ook slachtoffer van de recessie geworden, en hebben inmiddels alle tijd voor de site.

JobAngels van Twitter
Ook het relatief jonge Twitter, waar mensen via korte boodschappen (van maximaal 140 tekens) hun netwerk kunnen laten weten wat hen bezighoudt, blijkt interessant. Ontslagen werknemers ontdekken steeds meer de mogelijkheden om via hun Twitter-netwerk aan een nieuwe baan te komen.

Neem bijvoorbeeld JobAngels, een idee van management-consultant en HR-blogger Mark Stelzner. Hij is actief op Twitter en heeft daar een netwerk ('followers') van zo'n 700 mensen, onder hen veel HR-professionals.
Zijn filosofie: We kunnen samen veel doen voor ontslagen werknemers als we er ieder eentje onder onze hoede nemen. Binnen één maand had de berichtenstroom van JobAngels op Twitter méér dan 3.000 volgers.
Het werkt heel simpel. Via Twitter wordt bekend gemaakt welk werk iemand zoekt. Daarnaast kunnen mensen zich aanmelden die willen helpen, bijvoorbeeld met hun netwerk in een specifieke sector. JobAngels brengt beide groepen bij elkaar. Inmiddels is JobAngels ook actief op netwerksites als LinkedIn en Facebook.

Overigens kan het via Twitter nog simpeler. Een werkzoekende laat al zijn Twitter-contacten weten wat voor baan hij zoekt en vraagt hen om deze boodschap via Twitter (een 'tweet') weer door te sturen (een 'retweet') naar hun netwerk.

Vacatures opvullen via eigen personeel
Of deze nieuwe manier van werk zoeken ook daadwerkelijk resultaat heeft, moet de komende periode nog blijken.

Als het werkt, zal deze vorm van netwerken ook kansen bieden aan werkgevers. Want bedrijven die nog steeds vacatures kunnen vervullen, zullen zo steeds makkelijker aan nieuw personeel komen. Via de netwerken van hun eigen werknemers.

Lees ook:
Sollicitanten vinden nieuwe wegen naar werkgevers.