De afgelopen jaren is in veel sectoren het allround vakpersoneel vervangen door laagbetaalde lopende band-medewerkers. Vrij Nederland, dat voor zichzelf reclame maakt met slogan 'Lang leve de inhoud', heeft deze week een uitgebreid artikel over de strijd om het behoud van werk met inhoud. Het weekblad voorziet een kentering ten gunste van de professionals. VN beschrijft verschillende sectoren die zo zijn gestroomlijnd dat de goedkoopste werknemers het merendeel van het werk kunnen doen: zoals de thuiszorg, de reclassering, de post, het bibliotheekwezen. Duur personeel met vakdiploma's maakt plaats voor goedkopere medewerkers die een beperkt takenpakket uitvoeren, dat strak is georganiseerd met regels, procedures, rapportages en productienormen. In stukken geknipt Een reclasseringsmedewerker beschrijft in het weekblad de gevolgen: "De baan die ik oorspronkelijk had, is in stukken geknipt. Vroeger deed ik van alles, maar tegenwoordig schrijf ik nog uitsluitend rapporten. Voor het uitoefenen van toezicht en voor de taakstraffen werden aparte units in het leven geroepen. Mijn bevoegdheden zijn drastisch ingeperkt. Met sommige van mijn oude cliënten heb ik nog steeds contact, ook al past dat niet meer binnen mijn functieomschrijving. Mijn baas krijgt er geen geld voor, maar hij vindt het wel goed. Niemand wordt voor zijn lol een crackverslaafde veelpleger. Als niemand die mensen helpt, is de kans groter dat ze terugvallen in de oude fout." Ook haalt VN organisatieadviseur Jaap Peters aan die het boek 'Intensieve menshouderij' schreef. Voor veel mensen is werk "gereduceerd tot een monotone invuloefening, een format, dat niet langer voorziet in de individuele ruimte die voor het gepassioneerd uitoefenen van een beroep nodig is". Kentering? Optimistisch ziet VN al de eerste signalen van een kentering: de groei van aantal zelfstandige professionals die "ontsnappen aan de 'legbatterij' van de eigentijdse organisatie die in het teken van voortdurend opgeschroefde productienormen staat" de toenemende belangstelling voor de strijd tegen de uitholling van het werk van professionals: zo is er de stichting Beroepseer die inmiddels zo'n 3.000 sympathisanten heeft en maken de vakbonden zich steeds meer druk om het onderwerp binnen de thuiszorg blijken zorgverleners en verzekeraars voorzichtig de koers te wijzigen omdat hun cliënten niet "te veel verschillende gezichten aan de deur" willen hebben. Mening HR-professionals Hoe kijken de HR-professionals tegen deze ontwikkeling aan? Gaan we de komende jaren het werk zo organiseren dat de professionals er weer eer in kunnen leggen? Zorgen voortgaande bezuinigingen er juist voor dat werk steeds goedkoper moet worden uitgevoerd? Of zie je mogelijkheden om de professional zijn vak terug te geven en tegelijkertijd te bezuinigen; bijvoorbeeld door te snijden in procedures, rapportages en andere bureaucratische rompslomp? Ook via Twitter kun je Personeelslog volgen: Twitter.com/Personeelslog.

De afgelopen jaren is in veel sectoren het allround vakpersoneel vervangen door laagbetaalde lopende band-medewerkers.
Vrij Nederland, dat voor zichzelf reclame maakt met slogan 'Lang leve de inhoud', heeft deze week een uitgebreid artikel over de strijd om het behoud van werk met inhoud. Het weekblad voorziet een kentering ten gunste van de professionals.

VN beschrijft verschillende sectoren die zo zijn gestroomlijnd dat de goedkoopste werknemers het merendeel van het werk kunnen doen: zoals de thuiszorg, de reclassering, de post, het bibliotheekwezen.
Duur personeel met vakdiploma's maakt plaats voor goedkopere medewerkers die een beperkt takenpakket uitvoeren, dat strak is georganiseerd met regels, procedures, rapportages en productienormen.

In stukken geknipt
Een reclasseringsmedewerker beschrijft in het weekblad de gevolgen:

"De baan die ik oorspronkelijk had, is in stukken geknipt. Vroeger deed ik van alles, maar tegenwoordig schrijf ik nog uitsluitend rapporten. Voor het uitoefenen van toezicht en voor de taakstraffen werden aparte units in het leven geroepen. Mijn bevoegdheden zijn drastisch ingeperkt.
Met sommige van mijn oude cliënten heb ik nog steeds contact, ook al past dat niet meer binnen mijn functieomschrijving. Mijn baas krijgt er geen geld voor, maar hij vindt het wel goed. Niemand wordt voor zijn lol een crackverslaafde veelpleger. Als niemand die mensen helpt, is de kans groter dat ze terugvallen in de oude fout."

Ook haalt VN organisatieadviseur Jaap Peters aan die het boek 'Intensieve menshouderij' schreef. Voor veel mensen is werk "gereduceerd tot een monotone invuloefening, een format, dat niet langer voorziet in de individuele ruimte die voor het gepassioneerd uitoefenen van een beroep nodig is".

Kentering?
Optimistisch ziet VN al de eerste signalen van een kentering:

• de groei van aantal zelfstandige professionals die "ontsnappen aan de 'legbatterij' van de eigentijdse organisatie die in het teken van voortdurend opgeschroefde productienormen staat"


• de toenemende belangstelling voor de strijd tegen de uitholling van het werk van professionals: zo is er de stichting Beroepseer die inmiddels zo'n 3.000 sympathisanten heeft en maken de vakbonden zich steeds meer druk om het onderwerp


• binnen de thuiszorg blijken zorgverleners en verzekeraars voorzichtig de koers te wijzigen omdat hun cliënten niet "te veel verschillende gezichten aan de deur" willen hebben.

Mening HR-professionals
Hoe kijken de HR-professionals tegen deze ontwikkeling aan?

Gaan we de komende jaren het werk zo organiseren dat de professionals er weer eer in kunnen leggen? Zorgen voortgaande bezuinigingen er juist voor dat werk steeds goedkoper moet worden uitgevoerd?
Of zie je mogelijkheden om de professional zijn vak terug te geven en tegelijkertijd te bezuinigen; bijvoorbeeld door te snijden in procedures, rapportages en andere bureaucratische rompslomp?

Ook via Twitter kun je Personeelslog volgen: Twitter.com/Personeelslog.