Van de aardbodem verdwijnen kan, jezelf verwijderen uit zoekmachines als Google is veel moeilijker. Inmiddels zijn sollicitanten erachter gekomen dat een internet-verleden hen een baan kan kosten. Een waterdichte manier om ongewenste informatie van internet te verwijderen, lijkt er niet te zijn. Sterker nog: er komen steeds meer gespecialiseerde zoekmachines die veel, heel veel persoonsinformatie weten te achterhalen. De ongelijke strijd tussen twee reputatiebeschermers en zeven mensenzoekers. Twee reputatiebeschermers Deze dagen zijn twee Amerikaanse bedrijven in het nieuws die pretenderen ongewenste informatie te wissen over iedereen die er geld voor over heeft om een smetteloze reputatie te krijgen op internet. Vooral sollicitanten hebben het belang hiervan ontdekt. Betwijfeld mag worden of deze bedrijven hun beloften kunnen nakomen. Defendmyname bijvoorbeeld probeert sporen te wissen door zoekmachines te beïnvloeden. Waarschijnlijk bestookt het bedrijf zoekmachines met alternatieve informatie. Door veel nieuwe webpagina's met positieve berichten over iemand aan te bieden, verdwijnt de ongewenste informatie steeds verder naar de achtergrond. Natuurlijk is het winst voor de kandidaat als zijn compromitterende foto's niet meer op de eerste pagina met zoekresultaten worden gepresenteerd, maar pas op de twintigste. De kans dat die foto's een recruiter onder ogen komen, is hiermee aanzienlijk geslonken. Maar de foto's, filmpjes en andere informatie blijven op internet aanwezig en kunnen nog steeds worden gevonden. Reputationdefender zegt het anders aan te pakken; bij de bron. Dit bedrijf belooft contact op te nemen met de site-eigenaar en deze te vragen de ongewenste informatie te verwijderen. Maar als deze weigert, houdt de service op. Voor juridische vervolgacties verwijst Reputationdefender naar dure advocaten. Hoeveel sollicitanten kunnen zich dat veroorloven? Bovendien waarschuwt het bedrijf dat het geen uitgevers benadert als de klant het nieuws heeft gehaald ("freedom of speech"). Tsja... Zeven mensenzoekers Op deze manier blijft internet voor recruiters waarschijnlijk een belangrijke bron van persoonsinformatie. Hun voornaamste zorg: hoe vind ik zo snel mogelijk informatie van de juiste persoon (en niet van iemand die toevallig ook zo heet)? Gespecialiseerde zoekmachines slagen er steeds beter in de relevante informatie boven water te halen. Een overzicht van zoekmachines en mogelijkheden: Ex.plode.us: Zoekt met behulp van naam of belangstelling in netwerksites; bijzonder is de mogelijkheid om ook verder te zoeken naar vrienden van de persoon, vergelijkbare personen en laatst gepubliceerde berichten in weblogs of netwerksites Peekyou: Zoekt met behulp van Peekyou-profielen die mensen zelf hebben ingevuld; zoekt op naam en lokatie binnen de aanwezige profielen Pipl: Zoekt primair op achternaam, als aanvullende gegevens kunnen voornaam, woonplaats en land worden ingevuld (eerst worden de resultaten gepresenteerd uit netwerksites en daarna van andere webpagina's) Spock: Zoekt op naam, e-mailadres, lokatie, leeftijd, geslacht en biedt de mogelijkheid om zoekresultaten te beperken tot pagina's met een foto Wink: Zoekt op naam, lokatie (waarbij ook gekozen kan worden voor een afstand van 0, 25, 50 of 100 mijl van de gekozen plaats), leeftijd, overige informatie (zoals belangstelling, school, muziek en TV-series waarvan iemand houdt), tot het al dan niet hebben van een relatie YoName: Zoekt op basis van naam, email-adres, telefoonnummer in netwerksites ZoomInfo: Zoekt personen met behulp van informatie over de branche en/of bedrijven waarin iemand heeft gewerkt en de lokatie . Meeste resultaat met Pipl en Wink Alle zeven personenzoekers heb ik getest door op mijn eigen naam te zoeken. Via deze zoekmachines blijken vooral makkelijk mensen te vinden die gebruik maken van netwerksites (MySpace, Facebook, Flickr, Twitter, Jaiku enz). Het meeste resultaat bieden Pipl en Wink, omdat zij veel breder zoeken dan de (vaak Amerikaanse) netwerksites.

Van de aardbodem verdwijnen kan, jezelf verwijderen uit zoekmachines als Google is veel moeilijker. Inmiddels zijn sollicitanten erachter gekomen dat een internet-verleden hen een baan kan kosten. Een waterdichte manier om ongewenste informatie van internet te verwijderen, lijkt er niet te zijn. Sterker nog: er komen steeds meer gespecialiseerde zoekmachines die veel, heel veel persoonsinformatie weten te achterhalen.
De ongelijke strijd tussen twee reputatiebeschermers en zeven mensenzoekers.

Twee reputatiebeschermers
Deze dagen zijn twee Amerikaanse bedrijven in het nieuws die pretenderen ongewenste informatie te wissen over iedereen die er geld voor over heeft om een smetteloze reputatie te krijgen op internet. Vooral sollicitanten hebben het belang hiervan ontdekt.
Betwijfeld mag worden of deze bedrijven hun beloften kunnen nakomen. Defendmyname bijvoorbeeld probeert sporen te wissen door zoekmachines te beïnvloeden. Waarschijnlijk bestookt het bedrijf zoekmachines met alternatieve informatie. Door veel nieuwe webpagina's met positieve berichten over iemand aan te bieden, verdwijnt de ongewenste informatie steeds verder naar de achtergrond. Natuurlijk is het winst voor de kandidaat als zijn compromitterende foto's niet meer op de eerste pagina met zoekresultaten worden gepresenteerd, maar pas op de twintigste. De kans dat die foto's een recruiter onder ogen komen, is hiermee aanzienlijk geslonken. Maar de foto's, filmpjes en andere informatie blijven op internet aanwezig en kunnen nog steeds worden gevonden.
Reputationdefender zegt het anders aan te pakken; bij de bron. Dit bedrijf belooft contact op te nemen met de site-eigenaar en deze te vragen de ongewenste informatie te verwijderen. Maar als deze weigert, houdt de service op. Voor juridische vervolgacties verwijst Reputationdefender naar dure advocaten. Hoeveel sollicitanten kunnen zich dat veroorloven? Bovendien waarschuwt het bedrijf dat het geen uitgevers benadert als de klant het nieuws heeft gehaald ("freedom of speech"). Tsja...

Zeven mensenzoekers
Op deze manier blijft internet voor recruiters waarschijnlijk een belangrijke bron van persoonsinformatie. Hun voornaamste zorg: hoe vind ik zo snel mogelijk informatie van de juiste persoon (en niet van iemand die toevallig ook zo heet)? Gespecialiseerde zoekmachines slagen er steeds beter in de relevante informatie boven water te halen.

Een overzicht van zoekmachines en mogelijkheden:

• Ex.plode.us: Zoekt met behulp van naam of belangstelling in netwerksites; bijzonder is de mogelijkheid om ook verder te zoeken naar vrienden van de persoon, vergelijkbare personen en laatst gepubliceerde berichten in weblogs of netwerksites


• Peekyou: Zoekt met behulp van Peekyou-profielen die mensen zelf hebben ingevuld; zoekt op naam en lokatie binnen de aanwezige profielen


• Pipl: Zoekt primair op achternaam, als aanvullende gegevens kunnen voornaam, woonplaats en land worden ingevuld (eerst worden de resultaten gepresenteerd uit netwerksites en daarna van andere webpagina's)


• Spock: Zoekt op naam, e-mailadres, lokatie, leeftijd, geslacht en biedt de mogelijkheid om zoekresultaten te beperken tot pagina's met een foto


• Wink: Zoekt op naam, lokatie (waarbij ook gekozen kan worden voor een afstand van 0, 25, 50 of 100 mijl van de gekozen plaats), leeftijd, overige informatie (zoals belangstelling, school, muziek en TV-series waarvan iemand houdt), tot het al dan niet hebben van een relatie


• YoName: Zoekt op basis van naam, email-adres, telefoonnummer in netwerksites


• ZoomInfo: Zoekt personen met behulp van informatie over de branche en/of bedrijven waarin iemand heeft gewerkt en de lokatie

.
Meeste resultaat met Pipl en Wink
Alle zeven personenzoekers heb ik getest door op mijn eigen naam te zoeken. Via deze zoekmachines blijken vooral makkelijk mensen te vinden die gebruik maken van netwerksites (MySpace, Facebook, Flickr, Twitter, Jaiku enz).
Het meeste resultaat bieden Pipl en Wink, omdat zij veel breder zoeken dan de (vaak Amerikaanse) netwerksites.