Nu er een wet komt om de transitievergoeding terug te vragen na langdurige ziekte, is het ‘slapend dienstverband’ niet meer te rijmen met goed werkgeverschap. Als een langdurig zieke werknemer na twee jaar ziekte wil dat zijn werkgever de arbeidsovereenkomst beëindigt, moet de werkgever daarmee instemmen. De werkgever moet dan ook de transitievergoeding betalen. Dit is het advies van de advocaat-generaal aan de Hoge Raad, waarin ook staat dat er toch een paar uitzonderingen zijn. Advocaat Arbeidsrecht Heleen Veldink, legt het hier voor u uit.

mr. A.H. Veldink, Advocaat loonschade en arbeidsrecht

De Hoge Raad is om een oordeel gevraagd over het onderwerp ‘slapend dienstverband’. Dit in de hoop meer duidelijkheid te krijgen over de vraag of een werkgever verplicht is een slapend dienstverband te beëindigen met toekenning van een transitievergoeding. Want lagere rechters hebben verschillend over dit onderwerp geoordeeld.

Advies van de advocaat-generaal
De Hoge Raad heeft nog geen uitspraak gedaan. Wel heeft de Hoge Raad een conclusie (ECLI:NL:PHR:2019:899) ontvangen van de advocaat-generaal. Dit is een onafhankelijk advies; de Hoge Raad kan in zijn aankomende uitspraak het advies volgen óf ervan afwijken.

In zijn advies zegt de advocaat-generaal – kort samengevat – het volgende. Een werknemer, die langdurig arbeidsongeschikt is en van wie de arbeidsovereenkomst op initiatief van de werkgever wordt beëindigd, heeft recht op een transitievergoeding. Dat is een gegeven. Ook staat vast dat de Wet compensatie transitievergoeding op 1 april 2020 in werking zal treden. De wetgever wenst met deze wet de praktijk van ‘slapende dienstverbanden’ te beëindigen.

Nieuwe norm
Met het uitspreken van deze wens heeft de wetgever een norm geformuleerd. Die norm houdt in dat ‘slapende dienstverbanden’ in principe moeten worden beëindigd, als de werknemer dat wil. Die norm moet volgens de advocaat-generaal dan ook verder verduidelijkt worden.

De regel van ‘goed werkgeverschap’ (artikel 7:611 BW) is daarvoor het geschikte middel. ‘Goed werkgeverschap’ werd namelijk al eerder door rechters gebruikt om maatstaven te ontwikkelen voor vergelijkbare onderwerpen.

Wat betekent dit concreet?
Concreet betekent dit volgens de advocaat-generaal het volgende:

Als een langdurig zieke werknemer na twee jaar ziekte zijn werkgever voorstelt om de arbeidsovereenkomst te beëindigen, onder betaling van een bedrag ter hoogte van de transitievergoeding, dan moet de werkgever daarmee instemmen. Dit op grond van de plicht tot goed werkgeverschap.

Uitzonderingen: geen ontslag als dit redelijkerwijs niet mogelijk is
De werkgever hoeft echter niet met het voorstel in te stemmen als dat redelijkerwijs niet van hem kan worden gevraagd. Hierbij kan worden gedacht aan het geval dat:

1. 1. de werknemer reële mogelijkheid heeft te re-integreren, waardoor de werkgever een belang heeft de werknemer in dienst te houden;
   2. de werkgever door het betalen van de transitievergoeding in financiële problemen raakt (dit geldt alleen in de periode tot aan 1 april 2020, de datum waarop de Wet compensatie transitievergoeding in werking treedt);
   3. de werkgever de transitievergoeding niet of slechts deels vergoed zal krijgen op grond van de Wet compensatie transitievergoeding;
   4. de werkgever andere belangen heeft bij het in dienst houden van de werknemer. Dit moeten andere belangen zijn dan de enkele wens om de transitievergoeding niet te hoeven betalen.

De advocaat-generaal meent dat dit een heldere regel is. De regel kan bijdragen aan de rechtszekerheid en maakt maatwerk mogelijk. Hij adviseert de Hoge Raad dan ook de vragen over het slapend dienstverband op deze manier de beantwoorden.

Wordt vervolgd
Of de Hoge Raad dit advies opvolgt, zullen we moeten afwachten. Een datum voor de uitspraak is nog niet bekend. Heleen Veldink houdt ons van ontwikkelingen op de hoogte.

Neem bij vragen contact op
Heeft u nog vragen over dit onderwerp? Bel met 0172- 42 70 75 of mail met Heleen Veldink van Berntsen Mulder Advocaten.

Doorsturen: