Een kwart van de werknemers verkeert in financiële problemen. Nu de feestdagen naderen, doet ruim tweederde van de werkgevers iets extra’s om de gevolgen van de hoge inflatie voor werknemers te verlichten. Vier van de tien werkgevers geeft een eenmalige extra uitkering. Bij de helft van hen betreft dat een bedrag van wel 500 euro of meer. Maar werkgevers overwegen ook loonsverhoging, hogere reiskostenvergoedingen of het eerder uitbetalen van vakantiedagen.

Werkgevers willen dat werknemers zoveel mogelijk terugzien van de financiële tegemoetkomingen die zij als werkgever doen. Zij kiezen er daarom voor om de vergoeding niet aan het brutoloon toe te voegen, maar onder te brengen in de Werkkostenregeling (WKR). Dit voorkomt bovendien dat werknemers hun toeslagen verliezen. Helaas is de vrije ruimte in de WKR lang niet altijd toereikend, waardoor werkgevers op de fiscale grenzen van de WKR stuiten. Dit blijkt uit onderzoek van werkgeversvereniging AWVN.

Kwart personeel heeft geldzorgen
Werkgevers schatten in dat 24% van de werknemers te maken heeft met financiële problemen als gevolg van gestegen prijzen voor levensonderhoud. Zij zien dat hun werknemers het moeilijk hebben en willen daarom iets extra’s doen. Dat personeel het moeilijk heeft, merken werkgevers door gesprekken op de werkvloer. Ook krijgen ze verzoeken voor meer loon of een hogere reiskostenvergoeding. Daarnaast wordt 16% van de werkgevers geconfronteerd met een toenemend aantal loonbeslagen.

Hoewel bedrijven zelf ook last hebben van hogere kosten voor energie en grondstoffen, nemen zij toch serieuze maatregelen om werknemers te ondersteunen. Veel werkgevers geven al iets extra’s (33%) of gaan dat (nogmaals) doen (38%). De meeste werkgevers nemen tijdelijke maatregelen om werknemers te ondersteunen, omdat die meestal passender zijn dan een structurele loonsverhoging. Ze kunnen beter gericht worden op de mensen die echt ondersteuning nodig hebben. Maar de werkgevers hopen ook dat de inflatie afvlakt, waardoor structurele loonsverhoging niet nodig is.

Geen onderscheid maken bij uitkering
De financiële steun van de werkgevers komt bovenop de structurele loonstijgingen en eenmalige die voortvloeien uit cao-afspraken en arbeidsvoorwaardenreglementen. Vier van de tien werkgevers geeft een eenmalige uitkering. De helft hiervan is 500 euro of meer, terwijl 40% een uitkering geeft tot 500 euro.

Bij de eenmalige uitkeringen gaat het in bijna tweederde van de gevallen om een uitkering aan alle medewerkers, zonder onderscheid naar inkomensniveau. Werkgevers vinden het lastig om onderscheid te maken, omdat zij niet precies weten welke werknemers het hard nodig hebben. Bovendien denken zij dat werknemers met het laagste inkomensniveau (deels) gecompenseerd worden door de koopkrachtmaatregelen van de overheid. Door brede ondersteuning te bieden, worden ook de middeninkomens geholpen die minder profiteren van de koopkrachtmaatregelen van de overheid.

Budgetcoaches en werkuren aanbieden
Behalve financiële uitkeringen, bieden werkgevers ook op een andere manier ondersteuning. Zo kunnen werknemers bijvoorbeeld gebruik maken van budgetcoaches. Verder worden hogere reiskostenvergoedingen uitgekeerd of wordt het loon verhoogd (voor alle of een deel van de medewerkers).

Verder stellen werkgevers aan hun medewerkers voor om meer werkuren te maken. Ook zijn ze bereid om vakantiedagen eerder uit te betalen. Werkgevers noemen ook nog andere maatregelen die zij treffen, zoals bijdragen aan het verduurzamen van het huis of het aanbod van een leasefiets vanwege de hoge brandstofprijzen.

Dilemma’s bij werkgevers
Verscheidene werkgevers vertelden de onzerzoekers over de dilemma’s waarmee zij in de praktijk te maken krijgen. Zo blijkt een algemene oproep dat werknemers zich kunnen melden als ze geldzorgen hebben niet te werken. Daarom benaderen zij hun medewerkers nu persoonlijk, terwijl personeel ook terecht kan bij een vertrouwenspersoon. Werkgevers bieden ook wel een training aan voor leidinggevenden aan om signalen te herkennen bij medewerkers met financiële problemen.

Het is ook lastig om het goede te doen. Want je wilt als werkgever mensen helpen, maar kan niet in ieders portemonnee kijken. Voor sommige werknemers is een eenmalige uitkering ineens, erg veel geld. Werkgevers denken er daarom aan om het bedrag in delen uit te betalen (bijvoorbeeld per kwartaal), zodat medewerkers er geen ondoordachte dingen mee (kunnen) doen. Het zou dan ook mooi zijn als de overheid meer (fiscale) mogelijkheden zou geven om extra uitkeringen te verstrekken, vinden de werkgevers. Want dan zouden werknemers er meer aan over houden, zonder dat dit bijvoorbeeld gevolgen heeft voor hun toeslagen.

MIS NIKS: Abonneer je op de gratis Personeelsnet-nieuwsbrief