Op de Harvard Business School worden "ongelukkige mensen" opgeleid. Met hun prestigieuze opleiding denken zij wereldproblemen te kunnen oplossen, maar hun privé-leven krijgen ze vaak niet op orde. Dit onthult de Engelse journalist Philip Delves Broughton, die zelf twee jaar op Harvard zat. Hij haakte af vanwege "de op alcohol gebaseerde netwerkcultuur" of "omdat hij niet zijn hele leven wilde opofferen aan het vergaren van rijkdom", aldus Managers Online. Maar het kan ook anders. Sommige Harvard-afgestudeerden laten het grote geld links liggen, maar kiezen voor "the next big thing in business": HR. Matthew Breitfelder en Daisy Dowling zijn buitenbeentjes op de reünie van de Harvard Business School. Hun jaargenoten kunnen nauwelijks begrijpen waarom zij aan de slag zijn gegaan als HR-professional. Hun verdediging van het HR-vak is te lezen in de Harvard Business Review. Personeelsnet vatte deze samen onder de titel "Waarom zijn we ooit het HR-vak ingegaan?". Topprioriteit Breitfelder en Dowling kozen niet voor het HR-vak om het rustiger aan te doen, zoals veel jaargenoten vermoeden. Maar omdat zij denken "dat het vinden en behouden van talent in toenemende mate een topprioriteit wordt voor bedrijven". "Daarmee wordt HR meteen ook één van de belangrijkste disciplines van een bedrijf." Ondanks het sombere beeld van Harvard dat journalist Broughton beschreef in zijn boek "Ahead of the Curve: Two Years at Harvard Business School", bewijzen Breitfelder en Dowling dat sommige afgestudeerden toch nog goed terecht kunnen komen. In een vak dat ertoe doet.
Op de Harvard Business School worden "ongelukkige mensen" opgeleid. Met hun prestigieuze opleiding denken zij wereldproblemen te kunnen oplossen, maar hun privé-leven krijgen ze vaak niet op orde. Dit onthult de Engelse journalist Philip Delves Broughton, die zelf twee jaar op Harvard zat.
Hij haakte af vanwege "de op alcohol gebaseerde netwerkcultuur" of "omdat hij niet zijn hele leven wilde opofferen aan het vergaren van rijkdom", aldus Managers Online.
Maar het kan ook anders. Sommige Harvard-afgestudeerden laten het grote geld links liggen, maar kiezen voor "the next big thing in business": HR.
Matthew Breitfelder en Daisy Dowling zijn buitenbeentjes op de reünie van de Harvard Business School. Hun jaargenoten kunnen nauwelijks begrijpen waarom zij aan de slag zijn gegaan als HR-professional.
Hun verdediging van het HR-vak is te lezen in de Harvard Business Review. Personeelsnet vatte deze samen onder de titel "Waarom zijn we ooit het HR-vak ingegaan?".
Topprioriteit
Breitfelder en Dowling kozen niet voor het HR-vak om het rustiger aan te doen, zoals veel jaargenoten vermoeden. Maar omdat zij denken "dat het vinden en behouden van talent in toenemende mate een topprioriteit wordt voor bedrijven". "Daarmee wordt HR meteen ook één van de belangrijkste disciplines van een bedrijf."
Ondanks het sombere beeld van Harvard dat journalist Broughton beschreef in zijn boek "Ahead of the Curve: Two Years at Harvard Business School", bewijzen Breitfelder en Dowling dat sommige afgestudeerden toch nog goed terecht kunnen komen. In een vak dat ertoe doet.