Arbeidsjuristen hebben minder werk aan ontslagzaken, nu de economie weer volop draait. Maar werkgevers willen geen uitval van personeel en sturen weer strakker op verzuim. Het aantal rechtszaken rondom ziekte en re-integratie neemt daarom toe.

Dat meldt de Stichting Achmea Rechtsbijstand, bij de openbaarmaking van de juridische barometer 2016-2017. De stichting geeft juridische hulp aan mensen die verzekerd bij Interpolis, Centraal Beheer, FBTO en Avéro Achmea.

Meer zaken over ziekte en re-integratie
Over de afgelopen vijf jaar, piekte het aantal ontslagzaken waarvoor verzekerden hulp inriepen naar ruim 21 duizend gevallen in 2014, om daarna geleidelijk af te nemen naar 16.591 in 2016.

Nu het weer beter gaat, is alle capaciteit nodig. Werkgevers sturen daarom strakker op het ziekteverzuim van werknemers, met allerlei conflicten met werknemers tot gevolg. In 2016 werden daarover bijna duizend zaken meer behandeld, dan vijf jaar daarvoor.

Slapend dienstverband
Arbeidsjuristen komen nogal wat zaken tegen waarin de werkgever na 2 jaar ziekte de arbeidsovereenkomst ‘slapend’ hield. Dit om te voorkomen dat hij de wettelijke transitievergoeding moest betalen.

Inmiddels is hiervoor reparatiewetgeving in de maak (geplande invoering 1 januari 2019) die het voor werkgevers mogelijk maakt om in dergelijke gevallen de transitievergoeding die aan de werknemer is betaald terug te krijgen van het Algemeen Werkloosheidsfonds (het UWV). Het voorstel is dat dit met terugwerkende kracht geldt tot 1 juli 2015.

Ontslag liever schikken
Zowel de werknemer als werkgever hebben vaker een voorkeur om de ontslagzaak te schikken. Voor een belangrijk deel is dat een gevolg van het nieuwe ontslagrecht waarbij rechters strakker sturen op de vraag of de werkgever wel een ‘redelijke grond’ heeft om tot ontslag over te gaan. Zeker bij disfunctioneringszaken speelt dat.

In feite wordt de onzekerheid van een juridische procedure dan ‘afgekocht’ door een hogere vergoeding aan de werknemer aan te bieden. Duidelijk waarneembaar is ook dat de wettelijke transitievergoeding in plaats van de kantonrechtersformule steeds meer richtinggevend wordt bij schikkingen.

Ontslag op staande voet
Een andere ontwikkeling is dat werkgevers ‘nogal gemakkelijk’ over denken te gaan tot ontslag op staande voet als er ook maar ‘iets’ gebeurt op grond waarvan de werknemer een verwijt kan worden gemaakt. Kleine kasverschillen, het meenemen van gratis producten of goederen die toch voor vernietiging in aanmerking komen is dan vaak al aanleiding voor een ontslag op staande voet.

De werknemer is dan onder druk van het feit dat hij geen WW zal krijgen na een ontslag op staande voet in de regel wel bereid om akkoord te gaan met een slechtere regeling. Volgens de arbeidsjuristen speculeren sommige werkgevers daar ook op.

Zes meest voorkomende oorzaken van ontslag

1. Reorganisatie
2. Verstoorde arbeidsverhouding
3. Disfunctioneren
4. Niet verlengd contract voor bepaalde tijd
5. Langer dan 2 jaar ziek
6. Ontslag op staande voet

MIS NIKS: Abonneer je op de gratis Personeelsnet-nieuwsbrief

Doorsturen: