Basiscontract

Een van de belangrijkste punten van de vernieuwde Arbowet is de invoering van het basiscontract. Het basiscontract stelt minimumeisen aan het contract tussen arbodienstverleners en werkgevers, onder andere over de toegang tot de werkvloer en de second opinion. In het basiscontract staan rechten en plichten voor de werkgever, werknemer en de arbodienstverleners. Uiteraard blijft de mogelijkheid bestaan om meer te doen, hiervoor kunnen maatwerkafspraken worden gemaakt.

Werkgevers en arbodienstverleners krijgen tot 1 juli 2018 de tijd om de contracten aan te passen. Aanpassen kan door middel van een aanvulling op het bestaande contract of door een nieuw contract af te sluiten.

Open spreekuur

In de vernieuwde Arbowet moet de werkgever ervoor zorgen dat de werknemer de bedrijfsarts kan bezoeken als hij vragen heeft over zijn gezondheid in relatie tot het werk, ook als de werknemer nog niet verzuimt of klachten heeft. Dit kan bijvoorbeeld via een open spreekuur. Iedere werknemer heeft dus het recht om zonder toestemming van de werkgever de bedrijfsarts te bezoeken. Dit heeft als doel klachten en verzuim te voorkomen.

Vrije toegang werkvloer

Daarnaast moet de bedrijfsarts ook iedere werkplek kunnen bezoeken om zo het bedrijf beter te leren kennen. Dit geeft de bedrijfsarts goed inzicht in de arbeidsomstandigheden en de belasting in het werk.

Second opinion

Indien de werknemer twijfelt aan de juistheid van het door de bedrijfsarts gegeven advies, kan de werknemer een second opinion van een andere bedrijfsarts aanvragen. Dit geeft een werknemer de mogelijkheid om het oordeel van de bedrijfsarts te laten wegen door een andere bedrijfsarts. Bedrijfsartsen moeten zo’n verzoek altijd honoreren, tenzij er zwaarwegende argumenten zijn om het niet te doen. De second opinion wordt door de werkgever betaald.

Adviesrol bedrijfsarts

In de vernieuwde Arbowet staat preventie nog meer centraal. Zo moet de bedrijfsarts de werkgever adviseren over het toepassen van preventieve maatregelen voor gezond en veilig werken van de werknemers. Ook is opgenomen dat de bedrijfsarts adviseert bij ziekteverzuimbegeleiding in plaats van bijstand te verlenen. Hiermee wordt benadrukt dat het de werkgever is die verantwoordelijk is voor de verzuimbegeleiding.

Melden beroepsziekten

Het signaleren en melden van beroepsziekten was al een taak van de bedrijfsarts. Het basiscontract stelt nu dat de bedrijfsarts beroepsziekten moet kunnen melden aan het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten en hier dus ook tijd aan moet kunnen besteden.

Klachtenprocedure

Iedere bedrijfsarts moet een klachtenprocedure hebben zodat een werknemer een klacht kan indienen. Dit geldt voor alle bedrijfsartsen, ook als zij niet werkzaam zijn bij een gecertificeerde arbodienst en bijvoorbeeld werken als zelfstandig bedrijfsarts.

Duidelijkere rol preventiemedewerker

Naast de bedrijfsarts heeft ook de preventiemedewerker een stevigere rol gekregen in de vernieuwde Arbowet. Elk bedrijf moet ten minste één werknemer aanwijzen als preventiemedewerker. De preventiemedewerker heeft als taak te adviseren aan en samen te werken met de bedrijfsarts en andere arbodienstverleners. De benoeming van de persoon en de positie van de preventiemedewerker in de organisatie zal nu met instemming van de OR of PVT plaatsvinden.

Grotere medewerkersbetrokkenheid

Met de instemming op de persoon en de positie van de preventiemedewerker krijgt de OR meer betrokkenheid bij het arbobeleid. Daarnaast hebben de bedrijfsarts en andere arbodeskundigen de mogelijkheid om overleg te voeren met de OR, PVT of betrokken medewerkers. Werknemers en arbodeskundigen kunnen daardoor beter samenwerken en zijn zo goed betrokken bij het bedrijfsbeleid voor gezond en veilig werken.

Toezicht en handhaving

De Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid ( Inspectie SZW) kan werkgevers, arbodienstverleners en bedrijfsartsen sancties opleggen bij het niet naleven van de regelgeving en het basiscontract.

De Arbowet verplicht de werkgever om zich te laten bijstaan door 4 kerndeskundigen: de bedrijfsarts, de veiligheidskundige, de arbeidshygiënist en de arbeids- en organisatiedeskundige. Zij moeten de werkgever helpen bij de uitvoering van de volgende vijf taken:

1. Ziekteverzuimbegeleiding: deskundige begeleiding bij re-integratie bij ziekte of gebrek.

2. Risico-inventarisatie en –evaluatie (RI&E): toetsen en adviseren

3. Periodiek arbeidsgezondheidskundig onderzoek (PAGO): regelmatig onderzoeken van gezondheidsrisico’s door het werk. Een PAGO aanbieden is verplicht, werknemers hoeven er geen gebruik van te maken.

4. Beschikbaarheid van de bedrijfsarts: de werkgever moet regelen dat werknemers vrij toegang hebben tot de bedrijfsarts (bijvoorbeeld via een open spreekuur).

5. Aanstellingskeuring: de werkgever mag een sollicitant alleen bij uitzondering en in specifieke gevallen laten keuren. De regels hiervoor staan in de Wet op de Medische Keuringen.

In het basiscontract moeten ten minste de volgende werkafspraken worden opgenomen, zodat de kerndeskundigen op professionele wijze hun werk kunnen doen:

1. Overleg met OR en preventiemedewerker: de kerndeskundigen mogen overleg voeren én samenwerken met de preventiemedewerker en de ondernemingsraad (OR).

2. Bezoek aan de werkplek: de bedrijfsarts moet op eigen initiatief iedere werkplek kunnen bezoeken.

3. Melden beroepsziekten: een bedrijfsarts moet tijd kunnen besteden aan het opsporen, onderkennen, diagnosticeren en melden van beroepsziekten.

4. Advisering over preventie: in het contract moet worden afgesproken dat de bedrijfsarts de werkgever kan adviseren over het voorkomen van gezondheidsklachten.

5. Second opinion: de werknemer krijgt het recht om een second opinion aan te vragen bij een andere bedrijfsarts als hij twijfelt aan een gegeven advies.

6. Klachtenprocedure: als de werknemer wil klagen over de Arbodienst of de bedrijfsarts, moet iedere daar een duidelijke procedure voor op papier staan.