Een kamerlid dat zelf ontslag neemt nadat hij in opspraak is gekomen door zijn actieverleden. En een werknemer die wordt ontslagen naar aanleiding van een column die hij in zijn vrije tijd schreef over deze politieke kwestie. Wat deze affaire ons leert is dat een privé-persoon en een werknemer steeds moeilijker van elkaar te scheiden blijken. Dat heeft consequenties voor werknemers èn werkgevers. Laten we beginnen het relletje rondom het kamerlid Wijnand Duyvendak van GroenLinks. Iemand anders Om zijn komende boek te verkopen, had Duyvendak zelf in een persbericht onthuld dat hij twintig jaar geleden betrokken was geweest bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken om plannen over kernenergie te stelen. Uit de ophef die hierop volgde, bleek dat er meer te melden is over het actieverleden van Duyvendak. Als redacteur van het krakersblad Bluf! had hij de namen en adressen van kernenergie-ambtenaren gepubliceerd om "hun rust te verstoren". Toen vorige week bleek dat deze oproep had geleid tot bedreiging van ambtenaren en hun gezinnen, gaf Duyvendak zijn kamerzetel op. "De Wijnand van de jaren tachtig is absoluut iemand anders dan de Wijnand die hier nu zit", aldus Duyvendak in een poging afstand te nemen van zijn eigen verleden. Pseudoniem Niet alleen mensen met een openbaar ambt zijn kwetsbaar in hun werk door wat ze in hun privétijd uitspoken. Dat heeft Rikus Spithorst, woordvoerder van reizigersvereniging ROVER, dit weekend ervaren. In een column voor jongeren-website FOK had Spithorst Groenlinks-fractievoorzitter Femke Halsema bedreigd en opgeroepen haar adres te publiceren zodat haar huis in brand gestoken kon worden. "Dat was bedoeld als satire, maar als zodanig onvoldoende herkenbaar en hoe dan ook iets waar ROVER niet mee geassocieerd wenst te worden", aldus de werkgever van Spithorst in een persbericht. ROVER heeft Spithorst inmiddels dan ook uit zijn functie ontheven. Opmerkelijk is overigens dat Spithorst zijn opgeFOKte column niet onder zijn eigen naam publiceerde, maar onder het pseudoniem DriekOplopers. Incidenten voorkomen? Waren deze incidenten te voorkomen geweest? Bijvoorbeeld als GroenLinks zich bij de kandidaatstelling voor de Tweede Kamer beter had verdiept in het actieverleden van Wijnand Duyvendak? Als werkgever ROVER had geweten dat haar woordvoerder onder een pseudoniem opgewonden columns schreef? Natuurlijk kan in een antecedenten-onderzoek veel informatie boven tafel worden gehaald over kandidaten en werknemers. Maar wie wil er werken bij een werkgever die precies wil weten wat werknemers vroeger allemaal hebben gedaan, wat ze nu in hun vrije tijd uitvoeren en welke privé-meningen ze erop na houden? Lees ook: 10 redenen om je met Hyves-profielen te bemoeien.

Een kamerlid dat zelf ontslag neemt nadat hij in opspraak is gekomen door zijn actieverleden. En een werknemer die wordt ontslagen naar aanleiding van een column die hij in zijn vrije tijd schreef over deze politieke kwestie.

Wat deze affaire ons leert is dat een privé-persoon en een werknemer steeds moeilijker van elkaar te scheiden blijken. Dat heeft consequenties voor werknemers èn werkgevers.

Laten we beginnen het relletje rondom het kamerlid Wijnand Duyvendak van GroenLinks.

Iemand anders
Om zijn komende boek te verkopen, had Duyvendak zelf in een persbericht onthuld dat hij twintig jaar geleden betrokken was geweest bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken om plannen over kernenergie te stelen.
Uit de ophef die hierop volgde, bleek dat er meer te melden is over het actieverleden van Duyvendak. Als redacteur van het krakersblad Bluf! had hij de namen en adressen van kernenergie-ambtenaren gepubliceerd om "hun rust te verstoren". Toen vorige week bleek dat deze oproep had geleid tot bedreiging van ambtenaren en hun gezinnen, gaf Duyvendak zijn kamerzetel op.
"De Wijnand van de jaren tachtig is absoluut iemand anders dan de Wijnand die hier nu zit", aldus Duyvendak in een poging afstand te nemen van zijn eigen verleden.

Pseudoniem
Niet alleen mensen met een openbaar ambt zijn kwetsbaar in hun werk door wat ze in hun privétijd uitspoken. Dat heeft Rikus Spithorst, woordvoerder van reizigersvereniging ROVER, dit weekend ervaren.
In een column voor jongeren-website FOK had Spithorst Groenlinks-fractievoorzitter Femke Halsema bedreigd en opgeroepen haar adres te publiceren zodat haar huis in brand gestoken kon worden. "Dat was bedoeld als satire, maar als zodanig onvoldoende herkenbaar en hoe dan ook iets waar ROVER niet mee geassocieerd wenst te worden", aldus de werkgever van Spithorst in een persbericht.
ROVER heeft Spithorst inmiddels dan ook uit zijn functie ontheven.

Opmerkelijk is overigens dat Spithorst zijn opgeFOKte column niet onder zijn eigen naam publiceerde, maar onder het pseudoniem DriekOplopers.

Incidenten voorkomen?
Waren deze incidenten te voorkomen geweest?
Bijvoorbeeld als GroenLinks zich bij de kandidaatstelling voor de Tweede Kamer beter had verdiept in het actieverleden van Wijnand Duyvendak? Als werkgever ROVER had geweten dat haar woordvoerder onder een pseudoniem opgewonden columns schreef?

Natuurlijk kan in een antecedenten-onderzoek veel informatie boven tafel worden gehaald over kandidaten en werknemers.
Maar wie wil er werken bij een werkgever die precies wil weten wat werknemers vroeger allemaal hebben gedaan, wat ze nu in hun vrije tijd uitvoeren en welke privé-meningen ze erop na houden?

Lees ook:
10 redenen om je met Hyves-profielen te bemoeien.

Doorsturen: