Met LinkedIn houden professionals makkelijk contact met hun netwerk, ook met oud-collega's. Steeds vaker slepen werkgevers oud-medewerkers voor de rechter omdat deze via LinkedIn voormalige collega's proberen te werven. Gastblogger Koen Roozen schrijft over een uitspraak die de Nederlandse rechter onlangs heeft gedaan in een dergelijke rechtszaak. Wat lees ik tot mijn schrik. Mr. Bardies Bassyouni, advocaat bij nota bene Simmons & Simmons, schrijft in het FD van 12 februari 2009: "Gebruik LinkedIn lastig bij werving" en "Werven van personeel via de internetsite LinkedIn en Hyves is volgens het gerechtshof Amsterdam niet toegestaan." Nu is dat natuurlijk een ronkende, spannende eerste regel van een artikel, maar het zet de lezer wel op het verkeerde been. Wervingsbeding Bassyouni verwijst naar een uitspraak die ik eerder beschreven heb in een artikel op IKKI. Deze uitspraak heeft maar zijdelings betrekking op het gebruik van LinkedIn en Hyves. Kort gezegd komt de uitspraak van Rechter hier op neer: het is de ex-werknemer die een wervingsbeding heeft, verboden om ex-collega’s te werven, óók via sociale netwerksites als LinkedIn of Hyves. Tsja, wat dat betreft is er niks nieuws onder de zon: of je iemand nu belt of mailt via LinkedIn, ik zie het verschil niet. Waar gaat het dan wel over? In dit specifieke geval beoordeelde de rechter of het een standaardmail of een gerichte wervingsactie betrof. De veroordeelde mailde zijn ex-collega’s van USG Capacity en maakte daar een vergelijking tussen YER en USG Capacity en schrijft "Graag zouden we eens van gedachten wisselen of YER een interessante partij kan zijn voor jou om voor te werken". De rechter oordeelde – naar mijn mening terecht - dat het hier een specifieke, gerichte wervingsactie betrof. Ik vraag me af wat uitspraak van de rechter zou zijn geweest als de YER-medewerker iets gemaild had in de trant van: "YER is altijd op zoek naar nieuwe kanjers, wellicht ken jij iemand?" Mogelijk zal toekomstige jurisprudentie nog scherper afbakenen wanneer een wervingsactie gericht (aan één persoon) of algemeen is. Informeren of werven? Nu terug naar mijn schrik: de onoplettende lezer zou nu kunnen concluderen dat het verboden is om kandidaten te werven via LinkedIn of Hyves. Dit is (nog) niet het geval. Informatie verzenden naar ex-collega's is natuurlijk iets anders dan iemand bewust benaderen met het idee om hem/haar te werven. Ik vrees dat recruitend Nederland in dit opzicht meer te vrezen heeft van de OPTA, die in 2009 scherper gaat controleren op spam en misbruik van sociale media. Alles valt wat mij betreft terug te voeren op goed opletten wie je benadert en hoe je deze benadert. Als je de normale omgangsvormen in acht neemt, lijkt mij dat je geen risico loopt, zeker niet in juridische zin. Recruiters die massaal mailen of sms-bommen versturen, lopen wellicht een juridisch risico en lopen zeker reputatieschade op. Een meer uitgebreide beschrijving van de rechtszaak tussen YER en USG Capacity lees je in dit artikel van Koen Roozen bij IKKI. Dit artikel is eerder verschenen de wereld van IKKI. Koen Roozen is Managing Consultant bij de wereld van IKKI. Lees ook: Nieuw vakjargon: LinkedIn beding Zijn Hyves-recruiters spammers volgen OPTA
Met LinkedIn houden professionals makkelijk contact met hun netwerk, ook met oud-collega's. Steeds vaker slepen werkgevers oud-medewerkers voor de rechter omdat deze via LinkedIn voormalige collega's proberen te werven.
Gastblogger Koen Roozen schrijft over een uitspraak die de Nederlandse rechter onlangs heeft gedaan in een dergelijke rechtszaak.
Wat lees ik tot mijn schrik. Mr. Bardies Bassyouni, advocaat bij nota bene Simmons & Simmons, schrijft in het FD van 12 februari 2009: "Gebruik LinkedIn lastig bij werving" en "Werven van personeel via de internetsite LinkedIn en Hyves is volgens het gerechtshof Amsterdam niet toegestaan."
Nu is dat natuurlijk een ronkende, spannende eerste regel van een artikel, maar het zet de lezer wel op het verkeerde been.
Wervingsbeding
Bassyouni verwijst naar een uitspraak die ik eerder beschreven heb in een artikel op IKKI. Deze uitspraak heeft maar zijdelings betrekking op het gebruik van LinkedIn en Hyves. Kort gezegd komt de uitspraak van Rechter hier op neer: het is de ex-werknemer die een wervingsbeding heeft, verboden om ex-collega’s te werven, óók via sociale netwerksites als LinkedIn of Hyves.
Tsja, wat dat betreft is er niks nieuws onder de zon: of je iemand nu belt of mailt via LinkedIn, ik zie het verschil niet.
Waar gaat het dan wel over? In dit specifieke geval beoordeelde de rechter of het een standaardmail of een gerichte wervingsactie betrof. De veroordeelde mailde zijn ex-collega’s van USG Capacity en maakte daar een vergelijking tussen YER en USG Capacity en schrijft "Graag zouden we eens van gedachten wisselen of YER een interessante partij kan zijn voor jou om voor te werken". De rechter oordeelde – naar mijn mening terecht - dat het hier een specifieke, gerichte wervingsactie betrof.
Ik vraag me af wat uitspraak van de rechter zou zijn geweest als de YER-medewerker iets gemaild had in de trant van: "YER is altijd op zoek naar nieuwe kanjers, wellicht ken jij iemand?" Mogelijk zal toekomstige jurisprudentie nog scherper afbakenen wanneer een wervingsactie gericht (aan één persoon) of algemeen is.
Informeren of werven?
Nu terug naar mijn schrik: de onoplettende lezer zou nu kunnen concluderen dat het verboden is om kandidaten te werven via LinkedIn of Hyves. Dit is (nog) niet het geval. Informatie verzenden naar ex-collega's is natuurlijk iets anders dan iemand bewust benaderen met het idee om hem/haar te werven.
Ik vrees dat recruitend Nederland in dit opzicht meer te vrezen heeft van de OPTA, die in 2009 scherper gaat controleren op spam en misbruik van sociale media.
Alles valt wat mij betreft terug te voeren op goed opletten wie je benadert en hoe je deze benadert. Als je de normale omgangsvormen in acht neemt, lijkt mij dat je geen risico loopt, zeker niet in juridische zin. Recruiters die massaal mailen of sms-bommen versturen, lopen wellicht een juridisch risico en lopen zeker reputatieschade op.
Een meer uitgebreide beschrijving van de rechtszaak tussen YER en USG Capacity lees je in dit artikel van Koen Roozen bij IKKI.
Dit artikel is eerder verschenen de wereld van IKKI. Koen Roozen is Managing Consultant bij de wereld van IKKI.
Lees ook:
Nieuw vakjargon: LinkedIn beding
Zijn Hyves-recruiters spammers volgen OPTA