Met de recessie wordt de arbeidsmarkt opeens veel ruimer. Een nieuwe generatie sollicitanten gaat op zoek naar een baan. Steeds vaker zoeken zij op een andere manier contact met de werkgever dan via de traditionele sollicitatiebrief en het oude CV. Een overzicht van het nieuwe solliciteren. Deze week publiceert HP De Tijd het 'Dagboek van een werkloze'. Verslaggever Frans van Deijl schrijft over de periode na zijn ontslag bij het Parool in 2003. Volgeschreven schriftje Het blijkt al uit de oubollige illustratie van een volgeschreven schriftje dat het sollicitatieleed van toen moet symboliseren. Hoewel het nog geen zes jaar geleden is, blijkt er sinds 2003 veel veranderd. Van Deijl zoekt al wel via internet naar een baan. Als hij een vacature ziet, verstuurt hij een sollicitatiebrief. Dat er het nodige is veranderd, blijkt vooral uit de manier waarop hij contacten legt. Op de vraag van een CWI-medewerker wat hij onderneemt om een baan te vinden, antwoord hij: "Ik netwerk op recepties, boekpresentaties en zelfs frequenteer ik de stamcafés van belangrijke journalisten." Personal branding Hoe anders is dit nu. Mede onder invloed van personal branding proberen sollicitanten op alle mogelijke manieren hun unieke combinatie van talenten, doelen en ervaring onder aandacht te brengen van werkgevers. Natuurlijk versturen zij nog wel traditionele sollicitatiebrieven als een interessante werkgever daarop staat, maar het liefst presenteren zij zich op andere, meer moderne manieren. Daarvoor maken zij volop gebruik van netwerksites om te laten weten dat ze 'in de markt' zijn, maar ook om hun relaties voor hen te laten werken. En omdat alles tegenwoordig transparant is, beschrijven ze overal en nergens hun ervaringen met sollicitaties. LinkedIn: aanbevelingen Op de netwerksite LinkedIn presenteren professionals niet alleen een aansprekend CV (inclusief aanbevelingen), maar ze laten ook zien wie ze kennen. Via een status-update informeren ze hun netwerk dat ze op zoek zijn naar werk. En in groepen van vakgenoten laten ze een veel grotere kring weten dat ze ruimte hebben om nieuw werk aan te nemen. Want een traditionele baan is misschien leuk voor de hypotheek, maar freelance klussen spreken het groeiende leger van ZZP-ers ook aan. Hyves: laagdrempelig netwerken Ook de vriendensite Hyves wordt volop gebruikt door sollicitanten. Zij laten hun vrienden weten dat ze op zoek zijn naar werk en informeren deze via hun Hyve-blog hoe hun sollicitaties verlopen. Bij Hyves van bedrijven waar ze interesse in hebben, vragen ze of er vacatures zijn en bij wie ze daarover meer informatie kunnen krijgen. Ook zijn er speciale Hyves voor werkzoekenden. Zoals Baan zoekt M/V. Twitter: communiceren over sollicitaties In korte boodschappen van maximaal 140 tekens kunnen sollicitanten via Twitter hun netwerk informeren over het werk dat ze zoeken. Omdat Twitter het meest wordt gebruikt om anderen te laten weten wat je op dat moment doet, is dit medium bij uitstek geschikt om iedereen bij te praten over het hele sollicitatieproces; van oriëntatie, brief, uitnodiging tot gesprek en afwijzing. Volg zelf maar eens de sollicitatie-activiteiten van Hanneke Ouwens als Werkzoekmaatje op Twitter. YouTube: creatieve video-CV's Sommige vacaturesites geven werkzoekenden de mogelijkheid om een video-CV te maken. Steeds vaker maken sollicitanten zelf een video waarin ze vertellen wie ze zijn, wat ze zoeken en wat ze kunnen. Zo'n video publiceren ze vervolgens gratis via de populaire site YouTube: zie deze voorbeelden van werkzoeken via YouTube. Eigen site: om kennis te demonstreren In enkele minuten kan tegenwoordig iedereen een eigen website of weblog opzetten. Voor sommige professionals is dit een ideale manier om hun kennis te laten zien. Zo laat Auke Molendijk op zijn site Ik zoek een marketeer zien wat hij in huis heeft. Daarnaast belooft hij uitgebreid verslag te doen van zijn sollicitatie-activiteiten. Naast deze voorbeelden zijn er online ook andere mogelijkheden om een CV optimaal te presenteren. Bijvoorbeeld via VisualCV, waar kandidaten een CV kunnen maken met tekst, audio, video, foto’s en een portfolio van hun beste werk. Gevolgen voor werkgevers Maar wat betekent dit voor werkgevers? Niks toch? Misschien denk je wel: "Mooi die nieuwe ontwikkelingen, maar ik merk nu al dat ik meer sollicitatiebrieven krijg en dat ik hogere eisen kan stellen." Het zoeken naar en praten over werk gebeurt steeds meer via online netwerken. Dat betekent dat potentiële kandidaten online contact zoeken met interessante werkgevers. Zij benaderen hiervoor deze bedrijven, niet in eerste instantie via recruiters, maar via 'gewone' werknemers die ze op internet tegenkomen. Werkgevers moeten daarom nadenken of ze hun personeel hierop moeten voorbereiden. Weten hun medewerkers welke vacatures er zijn, hoe de sollicitatieprocedures werken, bij wie belangstellenden meer informatie kunnen krijgen? En zijn ze bereid voor goede kandidaten extra moeite te doen, zodat ze collega's kunnen worden? Niet teleurstellen Naast de kansen die de nieuwe manier van communiceren biedt, is er ook een bedreiging. Want wie sollicitanten niet goed behandelt, gaat uitgebreid digitaal over de tong. Want via weblogs, twitter, Hyves delen teleurgestelde werkzoekenden in no time hun negatieve sollicitatie-ervaringen. En deze informatie blijft lang te vinden via Google, ook als de arbeidsmarkt is aangetrokken en bedrijven weer volop vechten voor personeel.

Met de recessie wordt de arbeidsmarkt opeens veel ruimer. Een nieuwe generatie sollicitanten gaat op zoek naar een baan.

Steeds vaker zoeken zij op een andere manier contact met de werkgever dan via de traditionele sollicitatiebrief en het oude CV. Een overzicht van het nieuwe solliciteren.

Deze week publiceert HP De Tijd het 'Dagboek van een werkloze'. Verslaggever Frans van Deijl schrijft over de periode na zijn ontslag bij het Parool in 2003.

Volgeschreven schriftje
Het blijkt al uit de oubollige illustratie van een volgeschreven schriftje dat het sollicitatieleed van toen moet symboliseren. Hoewel het nog geen zes jaar geleden is, blijkt er sinds 2003 veel veranderd.

Van Deijl zoekt al wel via internet naar een baan. Als hij een vacature ziet, verstuurt hij een sollicitatiebrief.
Dat er het nodige is veranderd, blijkt vooral uit de manier waarop hij contacten legt. Op de vraag van een CWI-medewerker wat hij onderneemt om een baan te vinden, antwoord hij: "Ik netwerk op recepties, boekpresentaties en zelfs frequenteer ik de stamcafés van belangrijke journalisten."

Personal branding
Hoe anders is dit nu. Mede onder invloed van personal branding proberen sollicitanten op alle mogelijke manieren hun unieke combinatie van talenten, doelen en ervaring onder aandacht te brengen van werkgevers.
Natuurlijk versturen zij nog wel traditionele sollicitatiebrieven als een interessante werkgever daarop staat, maar het liefst presenteren zij zich op andere, meer moderne manieren. Daarvoor maken zij volop gebruik van netwerksites om te laten weten dat ze 'in de markt' zijn, maar ook om hun relaties voor hen te laten werken.
En omdat alles tegenwoordig transparant is, beschrijven ze overal en nergens hun ervaringen met sollicitaties.

LinkedIn: aanbevelingen
Op de netwerksite LinkedIn presenteren professionals niet alleen een aansprekend CV (inclusief aanbevelingen), maar ze laten ook zien wie ze kennen.
Via een status-update informeren ze hun netwerk dat ze op zoek zijn naar werk. En in groepen van vakgenoten laten ze een veel grotere kring weten dat ze ruimte hebben om nieuw werk aan te nemen. Want een traditionele baan is misschien leuk voor de hypotheek, maar freelance klussen spreken het groeiende leger van ZZP-ers ook aan.

Hyves: laagdrempelig netwerken
Ook de vriendensite Hyves wordt volop gebruikt door sollicitanten. Zij laten hun vrienden weten dat ze op zoek zijn naar werk en informeren deze via hun Hyve-blog hoe hun sollicitaties verlopen.
Bij Hyves van bedrijven waar ze interesse in hebben, vragen ze of er vacatures zijn en bij wie ze daarover meer informatie kunnen krijgen. Ook zijn er speciale Hyves voor werkzoekenden. Zoals Baan zoekt M/V.

Twitter: communiceren over sollicitaties
In korte boodschappen van maximaal 140 tekens kunnen sollicitanten via Twitter hun netwerk informeren over het werk dat ze zoeken.
Omdat Twitter het meest wordt gebruikt om anderen te laten weten wat je op dat moment doet, is dit medium bij uitstek geschikt om iedereen bij te praten over het hele sollicitatieproces; van oriëntatie, brief, uitnodiging tot gesprek en afwijzing. Volg zelf maar eens de sollicitatie-activiteiten van Hanneke Ouwens als Werkzoekmaatje op Twitter.

YouTube: creatieve video-CV's
Sommige vacaturesites geven werkzoekenden de mogelijkheid om een video-CV te maken. Steeds vaker maken sollicitanten zelf een video waarin ze vertellen wie ze zijn, wat ze zoeken en wat ze kunnen. Zo'n video publiceren ze vervolgens gratis via de populaire site YouTube: zie deze voorbeelden van werkzoeken via YouTube.

Eigen site: om kennis te demonstreren
In enkele minuten kan tegenwoordig iedereen een eigen website of weblog opzetten. Voor sommige professionals is dit een ideale manier om hun kennis te laten zien. Zo laat Auke Molendijk op zijn site Ik zoek een marketeer zien wat hij in huis heeft. Daarnaast belooft hij uitgebreid verslag te doen van zijn sollicitatie-activiteiten.

Naast deze voorbeelden zijn er online ook andere mogelijkheden om een CV optimaal te presenteren. Bijvoorbeeld via VisualCV, waar kandidaten een CV kunnen maken met tekst, audio, video, foto’s en een portfolio van hun beste werk.

Gevolgen voor werkgevers
Maar wat betekent dit voor werkgevers? Niks toch? Misschien denk je wel: "Mooi die nieuwe ontwikkelingen, maar ik merk nu al dat ik meer sollicitatiebrieven krijg en dat ik hogere eisen kan stellen."

Het zoeken naar en praten over werk gebeurt steeds meer via online netwerken. Dat betekent dat potentiële kandidaten online contact zoeken met interessante werkgevers. Zij benaderen hiervoor deze bedrijven, niet in eerste instantie via recruiters, maar via 'gewone' werknemers die ze op internet tegenkomen.

Werkgevers moeten daarom nadenken of ze hun personeel hierop moeten voorbereiden. Weten hun medewerkers welke vacatures er zijn, hoe de sollicitatieprocedures werken, bij wie belangstellenden meer informatie kunnen krijgen? En zijn ze bereid voor goede kandidaten extra moeite te doen, zodat ze collega's kunnen worden?

Niet teleurstellen
Naast de kansen die de nieuwe manier van communiceren biedt, is er ook een bedreiging. Want wie sollicitanten niet goed behandelt, gaat uitgebreid digitaal over de tong. Want via weblogs, twitter, Hyves delen teleurgestelde werkzoekenden in no time hun negatieve sollicitatie-ervaringen. En deze informatie blijft lang te vinden via Google, ook als de arbeidsmarkt is aangetrokken en bedrijven weer volop vechten voor personeel.