Bedrijven die zelf het risicio dragen voor de arbeidsongeschiktheid en zich daarvoor privaat verzekeren, zijn niet beter af dan de publieke verzekering via UWV. Want verzekeraars blijken niet effectiever met de preventie van verzuim of de re-integratie van medewerkers.
Dat concluderen onderzoekers van het Centraal Planbureau (CPB) in hun beleidsonderzoek 'Verzekeren tegen ziekte en arbeidsongeschiktheid'. Het hybride stelsel met private en publieke verzekeraars is een middel om lager ziekteverzuim en minder arbeidsongeschiktheid te realiseren. Maar als privaat verzekerde bedrijven niet beter gaan presteren dan niet-privaat verzekerde bedrijven, gaat de basis van het hybride stelsel wankelen.
Verzekeraars zouden alles beter doen
Tien jaar geleden, toen de Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA) werd ingevoerd, is de private verzekering juist mogelijk gemaakt met het idee dat verzekeraars het beter zouden doen op het gebied van preventie en re-integratie.
Private verzekeraars voelen de uitkeringen in de eigen portemonnee, dus zouden ze werkgevers actiever dwingen om zich in te zetten voor verzuimpreventie en de re-integratie van medewerkers. Ook was toen de verwachting dat zo de markten voor verzekering van de loondoorbetaling bij ziekte en de werkhervattingsregeling van Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) zouden samensmelten.
Totale beleid is toch effectief
Ondanks de tekortkomingen, vinden de onderzoekers dat het beleid in de afgelopen decennia toch effectief is geweest in het terugdringen van ziekteverzuim en de instroom in arbeidsongeschiktheidsuitkeringen. De toegenomen financiële en re-integratieverplichtingen voor werkgevers hebben hierbij een belangrijke rol gespeeld.
Voorstellen die deze verplichtingen geheel of gedeeltelijk terugdraaien, zoals de beperking van loondoorbetaling bij ziekte, leiden tot een hoger ziekteverzuim en groter aantal arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, waarschuwen de onderzoekers. Dat leidt op termijn weer tot hogere premies en minder werkgelegenheid.