Reclamemakers houden slogans. Ook in de arbeidscommunicatie worden deze zogenaamde payoffs steeds belangrijker. "Ben JIJ wel scherp genoeg?", is de vraag die gastblogger Hans Hoekstra de makers van de wervingsadvertenties wil voorhouden. Afgelopen week was ik op de Nederlandse Carrièredagen in Amsterdam RAI. Als dank kreeg ik het Carrière Jaarboek van Memory mee. Ik reisde terug naar Rotterdam met de trein en bladerde tijdens de treinreis wat door het boek heen. Al lezende begon ik steeds meer ontsteld te raken door het gebrek aan creativiteit in de payoffs van de verschillende werkgevers. Vrijwel elke payoff bevat het woordje “jij”, “je”, “jou” of een andere variant en het merendeel heeft bovendien de vragende vorm. Voorbeelden Een kleine greep uit de grote selectie voorbeelden: Ben jij scherp genoeg? (Van Doorne) Wat doe jij om ons nog verder te laten groeien? (T-Mobile) Of weet jij* een beter moment om in actie te komen? (PricewaterhouseCoopers) Weet jij al welke kant je uit wilt? (Pon) Denk jij dat je het bij ons kunt maken? (Corus) Word jij leading in leasing? (LeasePlan) Meer, nog meer of een beetje minder? Wat vind jij? (DHV) Wij maken er werk van. Maak jij het mee? (Arcadis) Ik ben nooit in de gelegenheid geweest om onderzoek te doen naar de beleving en effectiviteit van dit soort payoffs. Misschien ben ik wel een beetje sceptisch en zet deze methode in veel gevallen aan tot het lezen van de advertentie. Misschien is dat wel de reden dat veel communicatiebureaus consequent hetzelfde soort payoffs bedenken. Ik vraag me in ieder geval wel af in hoeverre arbeidsmarktadvertenties tegenwoordig getest worden en dan met name op hun onderscheidend vermogen. Zou de doelgroep van deze uitingen in staat zijn om bovenstaande payoffs aan de bijbehorende werkgevers te koppelen? In hoeverre triggeren de payoffs om verder te gaan lezen? Wat zeggen de payoffs over de cultuurwaarden van de betreffende werkgevers? Gekunsteld In een tijd waarin het, door de transparantie van het internet, steeds moeilijker wordt om je te onderscheiden op werkinhoud en het steeds belangrijker wordt om je unieke en authentieke organisatiecultuur goed te communiceren, is het erg jammer om te zien dat hier zo weinig communicatiebureaus op inspringen. Daarnaast geven ze mijns inziens met dit soort payoffs blijk van een gebrek aan kennis over en (nog erger) een gebrek aan respect voor de nieuwe generatie (Y) studenten. Dit blijkt niet alleen uit de payoffs, maar ook uit het feit dat het merendeel van de organisaties in het Carrière Jaarboek gebruik maakt van stockfoto´s, fotomodellen en andere trucage. Gekunsteld, nep, gelikt, onrealistisch en onecht. Al die elementen waar de nieuwe generatie studenten een hekel aan heeft en direct doorheen prikt. Hans Hoekstra werkt als onderzoeker bij arbeidsmarkt-onderzoek en -adviesbureau Intelligence Group.

Reclamemakers houden slogans. Ook in de arbeidscommunicatie worden deze zogenaamde payoffs steeds belangrijker.

"Ben JIJ wel scherp genoeg?", is de vraag die gastblogger Hans Hoekstra de makers van de wervingsadvertenties wil voorhouden.

Afgelopen week was ik op de Nederlandse Carrièredagen in Amsterdam RAI. Als dank kreeg ik het Carrière Jaarboek van Memory mee. Ik reisde terug naar Rotterdam met de trein en bladerde tijdens de treinreis wat door het boek heen.
Al lezende begon ik steeds meer ontsteld te raken door het gebrek aan creativiteit in de payoffs van de verschillende werkgevers. Vrijwel elke payoff bevat het woordje “jij”, “je”, “jou” of een andere variant en het merendeel heeft bovendien de vragende vorm.

Voorbeelden
Een kleine greep uit de grote selectie voorbeelden:

Ben jij scherp genoeg? (Van Doorne)
Wat doe jij om ons nog verder te laten groeien? (T-Mobile)
Of weet jij* een beter moment om in actie te komen? (PricewaterhouseCoopers)
Weet jij al welke kant je uit wilt? (Pon)
Denk jij dat je het bij ons kunt maken? (Corus)
Word jij leading in leasing? (LeasePlan)
Meer, nog meer of een beetje minder? Wat vind jij? (DHV)
Wij maken er werk van. Maak jij het mee? (Arcadis)

Ik ben nooit in de gelegenheid geweest om onderzoek te doen naar de beleving en effectiviteit van dit soort payoffs. Misschien ben ik wel een beetje sceptisch en zet deze methode in veel gevallen aan tot het lezen van de advertentie. Misschien is dat wel de reden dat veel communicatiebureaus consequent hetzelfde soort payoffs bedenken.

Ik vraag me in ieder geval wel af in hoeverre arbeidsmarktadvertenties tegenwoordig getest worden en dan met name op hun onderscheidend vermogen.
Zou de doelgroep van deze uitingen in staat zijn om bovenstaande payoffs aan de bijbehorende werkgevers te koppelen? In hoeverre triggeren de payoffs om verder te gaan lezen? Wat zeggen de payoffs over de cultuurwaarden van de betreffende werkgevers?

Gekunsteld
In een tijd waarin het, door de transparantie van het internet, steeds moeilijker wordt om je te onderscheiden op werkinhoud en het steeds belangrijker wordt om je unieke en authentieke organisatiecultuur goed te communiceren, is het erg jammer om te zien dat hier zo weinig communicatiebureaus op inspringen.

Daarnaast geven ze mijns inziens met dit soort payoffs blijk van een gebrek aan kennis over en (nog erger) een gebrek aan respect voor de nieuwe generatie (Y) studenten. Dit blijkt niet alleen uit de payoffs, maar ook uit het feit dat het merendeel van de organisaties in het Carrière Jaarboek gebruik maakt van stockfoto´s, fotomodellen en andere trucage.
Gekunsteld, nep, gelikt, onrealistisch en onecht. Al die elementen waar de nieuwe generatie studenten een hekel aan heeft en direct doorheen prikt.

Hans Hoekstra werkt als onderzoeker bij arbeidsmarkt-onderzoek en -adviesbureau Intelligence Group.