De Belastingdienst kan bedrijven nog steeds geen eenduidige antwoorden geven over de inhuur van ZZP’ers volgens de Wet DBA. Omdat zij geen risico willen lopen, maken grote ondernemingen daarom steeds meer gebruik van hun diensten als uitzendkracht of payrollmedewerker.

Vooral opdrachtgevers in de bouw, de financiële sector en de media ‘verkeren in opperste verwarring over welke zzp-opdracht een schijnconstructie is en welke niet’. Dit meldt het Financieele Dagblad, dat een rondgang maakte langs prominente juristen en fiscalisten.

Grote bedrijven willen geen risico lopen
Staatssecretaris Wiebes heeft boetes in het kader van de Wet DBA (die schijnconstructies moet tegengaan) tot 2018 opgeschort. In de tussentijd zou meer duidelijkheid moeten komen over de toepasbaarheid van (model-)overeenkomsten die opdrachtgevers en- nemers moeten hanteren bij de inhuur van zelfstandigen.

Maar grote bedrijven willen geen enkel risico lopen en kiezen daarom eerder voor de inhuur van uitzendkrachten en payrollpersoneel dan voor een opdracht aan een ZZP’er. De extra kosten nemen zij daarbij voor lief.

Onafhankelijkheid op andere manier toetsen
Bedrijven die bij de Belastingdienst te rade gaan over de inhuur van ZZP’ers, krijgen ‘een wirwar van antwoorden’. Zo komt het voor dat de Belastingdienst een –volgens juristen- duidelijke ‘overeenkomst van opdracht’, soms ten onrechte toch aanmerkt als arbeidsovereenkomst. Fiscalisten merken dat Belastingmedewerkers gefrustreerd raken en zouden snakken naar het moment waarop de Wet DBA van tafel gaat.

De juristen en fiscalisten stellen voor om de (on)afhankelijkheid van opdrachtnemers te bepalen aan de hand van:

• tarief,
• duur van de opdracht
• en of er mensen in dienst zijn met dezelfde taak.

Deze criteria zouden beter aansluiten bij de rechtspraktijk en de ‘afhankelijke ondernemer’ kunnen beschermen door hem onder het arbeidsrecht te laten vallen.

MIS NIKS: Abonneer je op de gratis Personeelsnet-nieuwsbrief

Doorsturen: