Arbeidsvoorwaarden

Het juiste arbeidsvoorwaardenpakket, is van essentieel belang voor uw positie op de arbeidsmarkt. U wordt aantrekkelijk voor nieuw talent. Bovendien zullen medewerkers waarin u veel in hebt geïnvesteerd, minder snel naar een concurrent overstappen. Een goed salaris alleen, is niet meer toereikend. Werknemers willen ook voldoende opleidingsmogelijkheden, bonussen, en een aantrekkelijke werkomgeving. In dit onderdeel staan hulpmiddelen en modellen die van belang zijn voor modern werkgeverschap.

• Nederlander kan arbeidsvoorwaarden niet goed kiezen

  Na tien jaar ervaring met de keuze-CAO, blijkt dat veel werknemers niet mee doen. Vooral werknemers met een lage opleiding, een laag inkomen en een deeltijdbaan weten niet goed raad met met alle keuzemogelijkheden.

• Looprek van de baas

  U geeft het me niet, maar ik ben al 45. Tenzij ik de loterij win, zal ik nog minimaal 20 jaar moeten werken. Waarschijnlijk zo'n 22 jaar als het nieuwe kabinet na de verkiezingen besluit de komende jaren stapsgewijs de pensioengerechtigde leeftijd te verhogen naar 67. Uit een onderzoek van uitzendbureau Randstad blijkt dat de helft van de mensen die binnen 15 jaar met pensioen gaan, nog wel 2 jaar langer willen werken als ze daarvoor 250 euro per maand extra krijgen. De gedachte dat een hogere leeftijd tot meer salaris moet leiden, blijkt erg taai. Het is taboe om het salaris te laten bepalen door de arbeidsproductiviteit. Elke generatie werknemers heeft zijn voor- en nadelen. Jongeren missen ervaring, maar brengen de nieuwste inzichten uit hun opleiding mee en zijn doorgaans flexibeler. Ouderen weten vaak op basis van hun ervaring hoe dingen werken, maar staan niet vooraan bij het uitproberen van een nieuwe aanpak. Daar is niks mis mee. Maar waarom moet een 65-plusser meer verdienen? Omdat hij of zij ook ervaring heeft met werken zonder computer? Valt er niks beters te bedenken dan extra geld om mensen langer te laten doorwerken?

• Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp

  De jaren 80 waren van de beurshandelaren. ICT'ers waren het helemaal in de jaren 90. Elk decennium kent zijn eigen beroepsgroep die 'hot' is met de arbeidsvoorwaarden die daarbij horen. Voor dit decennium kunnen dat weleens de 'development consultants' worden. Volgens een onderzoek gaat nu al de helft van de budgetten voor ontwikkelingssamenwerking op aan salarissen van deze consultants en hun dure secundaire arbeidsvoorwaarden (zoals internationale scholen voor de kinderen). Ondanks de kritiek opereren de ontwikkelingswerkers in een echte groeimarkt; zeker zolang popartiesten behendig de publieke opinie bespelen om meer geld vrij te maken voor arme landen. Blijft de vraag: wat rechtvaardigt die hoge salarissen? Een beloningsonderzoek van Hay misschien waaruit bleek dat de salarissen marktconform zijn als je ze tenminste vergelijkt met directeuren van woningcorporaties?

• Een exhibitionist wil altijd meer

  Oud-premier Wim Kok sprak ooit over exhibitionistische zelfverrijking. Hij doelde op de snelstijgende salarissen van managers en bestuurders. De discussie ging eerst vooral over de top van het Nederlandse bedrijfsleven. Inmiddels weten managers van (semi-)overheidsorganisaties ook een graantje mee te pikken. Je bent als ambtelijke manager een grote sukkel of minstens een dief van je eigen portemonnee als je niet veel meer verdient dan de minister-president. Juist om die hoge salarissen te beteugelen, is de remedie bedacht om deze publiek te maken; te exhibitioneren dus. We moeten toch vrezen dat dit een averechts effect heeft. Als je weet dat je collega elders veel meer verdient, dan ga je als zelfbewuste manager toch een stevig robbertje vechten voor een hoger salaris? Als je niet eens voor jezelf kunt opkomen, ben je toch ook niks voor de organisatie waard? Hoe meer openbaarheid, hoe sneller de salarissen zullen stijgen.

• Doe mij maar geld

  Verontrustend nieuws voor werkgevers. Wie nieuwe werknemers aan zich wil binden, moet de portemonnee trekken. Dat is de conclusie van een onderzoek van de Intelligence Group. Voor het eerst sinds jaren geven werknemers aan dat het salaris de belangrijkste reden is om voor een nieuwe werkgever te kiezen. Hiermee is de werksfeer, de onbetwiste nummer één van de afgelopen jaren, niet langer de belangrijkste motivatie van de Nederlandse beroepsbevolking. Top 10 met de belangrijkste reden om voor een werkgever te kiezen: 1. Salaris (met 61%; 55% in 2003) 2. Werksfeer (59%; 58% in 2003) 3. Vast contract met (45%; 38% in 2003) 4. Inhoud van het werk (45%; 38% in 2003) 5. Uitdaging van het werk (37%; 36% in 2003) 6. Goede secundaire arbeidsvoorwaarden (28%; 34% in 2003) 7. Doorgroeimogelijkheden (26%; 29% in 2003) 8. Flexibele werktijden (25%; 27% in 2003) 9. Makkelijk te bereiken (23%; 23% in 2003) 10. Mogelijkheid om parttime te werken (19%; 21% in 2003) Verantwoordelijkheid (19%; 22% in 2003) Voor werkgevers die geen torenhoge salarissen willen betalen, is er nog het alternatief van een vast contract. Misschien minder duur, maar met meer risico. En de auto van de zaak of de black berry dan? Die boeien werknemers minder. Doe mij maar geld, is de houding.